Najważniejszym świętem wiosennym dla Żydów był Pascha. Należało się przygotować, wtedy w Egipcie szczególne, ale i potem, zgodnie z nakazem danym Mojżeszowi.

Najważniejszym świętem chrześcijańskim jest Wielkanoc, z dniem Zmartwychwstania.

Czas poprzedzony oczekiwaniem, rekolekcje, czy jak byśmy go nie nazwali, jest po to, by przypomnieć sobie życie, misję, dzieło, należycie uczcić Zmartwychwstałego.

Baranek ich [dziesięciu królów] zwycięży, bo jest Panem panów i Królem królów, i ci, którzy z nim, powołani, wybrani i wierni – Obj. 17:14.

Elitarne jednostki rekrutują swoich kandydatów już spośród ludzi odznaczających się odpowiednimi warunkami i wynikami. Następnie tylko niektórzy z nich będą w stanie ukończyć bardzo wyczerpujące szkolenie i zdać końcowe egzaminy. Jednak i na tym jeszcze nie kończy się proces rekrutacyjny. Kandydat musi dowieść, że kwalifikacje, którymi się wykazał w warunkach ćwiczebnych, będzie w stanie zademonstrować również w stresujących warunkach bojowych.

A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu królów, którzy tak* objęli królestwo, ale wezmą jak królowie na jedną godzinę wraz z bestią – Obj. 17:12.

W jednej ze swoich bajek bracia Grimm opisują wymuszoną współpracę dwóch drapieżników. By sam nie zostać pożartym, lis pomaga wilkowi wyszukiwać łup, ale robi to w taki sposób, że w końcu zachłanność silniejszego rywala doprowadza go do zguby. W bardziej realnej, współczesnej polityce coraz częściej zdarza się, że negocjacje kończą się całkowitą zgodą tylko odnośnie tego, że strony całkowicie się nie zgadzają.

Każda wyspa uciekła i nie znaleziono [żadnej] góry – Obj. 16:20.

Nie wszyscy wiedzą, że największą górą świata wcale nie jest himalajski Everest. Wznosi się on jedynie najwyżej nad poziom morza. Licząc od podstawy, palmę pierwszeństwa dzierży Mauna Kea na Hawajach. Mierzy ona co prawda „tylko” 4207 m n.p.m., ale za to od podmorskiej podstawy liczy sobie dumne 10,2 km!

Ile to już lat gdzieś w okolicy stycznia, lutego zaczyna się w zborach rozmowa o słowach zawartych w „broszurce”, od jakiegoś czasu „niebieskiej”. Rozważania to element przygotowania do obchodzenia Pamiątki.

Jakaż siła w modlitwie, ona zmienia noc na dzień, stąd pytanie czy nim wyszedłeś dzisiaj z domu, czyś pomodlił się, czyś poprosił Zbawcę twego, by cię chronić chciał od złego, dzisiaj, cały dzień?

Kiedy brakuje własnych słów, jest siła w modlitwie wyrażonej pieśnią, bo ukojenie niosą trafne słowa i melodia. Można wyrazić i wielką radość, i tęsknotę, i skruchę, ale i pragnienie by być bliżej, o bliżej, hen, za chmurami, a kiedy przychodzą chwile trudne, to prośbę: podaj mi dłoń, Zbawicielu kochany.

Za kilka dni Pascha. Jednym z ważnych przykazań paschalnych było wyczyszczenie kwasu. Należało go wyszukać, zgromadzić i spalić przed południem 14 dnia miesiąca Nisan. Nie chodziło o ocet czy cytrynę, ale wyłącznie o zaczyn chlebowy. Zakwas to bakterie, które w połączeniu z cukrem i wodą wywołują fermentację. W jej rezultacie powstaje alkohol i dwutlenek węgla. Gaz uchwycony w kleistej, glutenowej substancji powoduje wyrastanie ciasta. Bakterii nie da się usunąć. Są wszędzie – w powietrzu, w wodzie dodawanej do mąki i w samej mące. W jaki sposób można było zatem wyczyścić i usunąć kwas? Należało usunąć z domów wszystko, co zawierało mąkę lub ziarna i wodę.

Żadne serce nie cierpiało nigdy, gdy sięgało po swoje marzenia,
bo każda chwila poszukiwań jest chwilą spotkania z Bogiem i Wiecznością.
Paulo Coelho, Alchemik

„I have a dream” – mam marzenie! Tymi słowami zapisał się w historii czarnoskóry duchowny Martin Luther King, walczący o równouprawnienie Afroamerykanów. Marzył o świecie, w którym ludzie nie będą osądzani według koloru skóry. Marzył o kraju, gdzie dla obywateli, których przodkowie zostali przywiezieni do Ameryki jako niewolnicy, nie ma oddzielnych toalet, miejsc w autobusie, restauracji czy kinie. Gdyby nie został zabity przez zamachowca, dożyłby może wyboru pierwszego czarnoskórego prezydenta USA. Ale czy byłoby to ziszczeniem jego marzeń o świecie, w którym status potomków ciemnoskórych ofiar oraz potomków ich prześladowców zostałby w pełni zrównany?

Żaden nie mógł kupować ani sprzedawać, tylko [ten, kto] ma piętno bestii. – Obj. 13:17

Prawo do prowadzenia sprzedaży prawie zawsze poddane było jakiejś kontroli i wymagało koncesji; rzadziej kupno. Bywało też już w historii, że pozwolenie na sprzedaż lub kupno zależne było od okazania lojalności wobec „miłościwie” panującej ideologii. Nigdy jednak ludzie nie byli tak uzależnieni od kupowania, jak dzisiaj.

...aby uczynili obraz bestii, która miała ranę od miecza, ale ożyła – Obj. 13:14

W naszych racjonalnych czasach niewielu już ludzi wierzy w magiczne obrazy i figury, które płaczą, krwawią, przemawiają, dokonują cudów. Istnieją jednak dzisiaj takie „gadające obrazy”, którym wierzą prawie wszyscy.

I zwodzi mieszkańców ziemi przez cuda, które dano jej czynić – Obj. 13:14

Cud to zjawisko ponadnaturalne, czyli takie, którego nie da się racjonalnie objaśnić. Cud w znaczeniu religijnym poświadcza dodatkowo boską inspirację jakiegoś lub czyjegoś działania.

Których imiona są napisane w księgach żywota Baranka.– Obj. 13:8

Oko cyklonu – centralny obszar burzy tropikalnej; cechuje się słabym wiatrem, brakiem opadów, niskim ciśnieniem i podwyższoną temperaturą.

Podczas wcześniejszych rozważań (cz. 1, cz. 2, cz. 3), zauważyliśmy różnicę między naszym „filozoficznym” pojmowaniem doskonałości a jego biblijnym sensem. Aby dobrze zrozumieć tę różnicę, posłużę się jeszcze dwoma przykładami, nie najdoskonalszymi wprawdzie, ale może okażą się nieco pomocne:

• Kiedyś na chórze Syloe usłyszałem, jak pewien bardzo przeze mnie lubiany sopranista śpiewa: „Dziękuję Ci, że stworzyłeś mnie tak cudownym” – wzbudzało to zrozumiałą pogodną wesołość, ponieważ w tekście utworu (na podstawie Psalmu 50) było napisane: „Dziękuję Ci, że stworzyłeś mnie tak cudownie”.

Rozważając wydarzenia związane ze śmiercią Pana Jezusa czytałam – jak co roku – 2 Księgę Mojżeszową. Tym razem zwróciłam uwagę na to, jak bardzo drobiazgowy jest opis wszystkich czynności, które Izraelici musieli wykonać, aby uniknąć plagi i szczęśliwie opuścić Egipt. Myślę, że dla ówczesnych ludzi zalecenia te mogły wydać się niezrozumiałe, a jednak:

„Wszyscy synowie Izraela uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi; tak uczynili. Tego właśnie dnia wyprowadził Pan synów izraelskich z ziemi egipskiej, zastęp za zastępem” - 2 Mojż. 12:1-12, 13-24, 43-51

Tak nadszedł dzień Przaśników, w którym należało ofiarować Paschę. Jezus posłał Piotra i Jana z poleceniem: Idźcie i przygotujcie nam Paschę, byśmy mogli ją spożyć. Oni Go zapytali: Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali? (Łuk. 22:7-9)