Ojcze nasz

Jakaż siła w modlitwie, ona zmienia noc na dzień, stąd pytanie czy nim wyszedłeś dzisiaj z domu, czyś pomodlił się, czyś poprosił Zbawcę twego, by cię chronić chciał od złego, dzisiaj, cały dzień?

Kiedy brakuje własnych słów, jest siła w modlitwie wyrażonej pieśnią, bo ukojenie niosą trafne słowa i melodia. Można wyrazić i wielką radość, i tęsknotę, i skruchę, ale i pragnienie by być bliżej, o bliżej, hen, za chmurami, a kiedy przychodzą chwile trudne, to prośbę: podaj mi dłoń, Zbawicielu kochany.

Bo są dni, kiedy najbardziej potrzebna jest świadomość, że Jezus jest mym przyjacielem, jest obrońcą mym, że przez życie mnie wiedzie. A kiedy w spokojną, jasną noc spoglądam w niebo pełne gwiazd, to dzień po dniu chcę być, cieszyć się każdym dniem, choć dla Jezusa Zbawiciela, całe życie chętnie dam, lata me, dni i godziny, bo kto los swój oddał w ręce Boga, kto w nim nadzieję złożył, nie spotka tego żadna trwoga. I wierzę, że przez Twą krew, przez świętą krew Tyś od śmierci nas wybawił, dlatego chcemy do śmierci, Jezusie, być Twoi, z Tobą, Baranku, w cierniowy iść ślad, chcemy należeć do twych wiernych rzesz.

Kiedy w smutku dusza płacze, czyś do nieba wzniósł swe oczy skąd Bóg balsam śle?

A za cudowną, Bożą łaskę, wspólnie chwalmy Pana pod niebiosy i śpiewajmy Jemu cześć, w jeden chór połączmy głosy ze stałym poczuciem: czymże Panie się odwdzięczę, żeś mnie przyjął w łasce swej, a z serca płynie moja wiara, serce tylko Ciebie zna. Zbliża się dzień tryumfu, dzień twej chwały, gdy zakwitnie wieczna wiosna, znikną troski, zniknie ból, więc połączmy serca wraz i przed Boski spieszmy tron, do ostatniego tchu niech miłość w sercach naszych lśni.

Zapomnij o smutku, bo każdy go ma. Płacz, lecz po cichutku, niech płynie twa łza. Nie żal się przed światem, idź pomódl się z bratem, pocieszy Cię Pan.

Gdy więc słabniesz w życia bitwie, klęknij, pomódl się.