As we unite above our differences we will present a model of a prosperous community that thrives because of its diversity, rather than despite it. This is something that the world needs desperately today. We can offer it. We had it when we came out of Egypt, and we can reignite it now and share it with the world. In this we can become "a light unto nations," a beacon of hope for the world.

Współczesna narracja chrześcijańska dotyka kilku sfer naszej rzeczywistości. Jest miejsce dla Boga, jest miejsce dla Jezusa, są też Aniołowie, często też mówimy o chrześcijanach i świecie nie chrześcijańskim. Czasami wspomnimy o demonach. Wiemy też, że jest szatan, ale o nim nie mówimy. Spłycamy wiedzę o tej potężnej istocie do informacji, że jest upadłym aniołem, który jest zły i jest królem kłamstwa, i w ogóle nie poświęcamy mu uwagi. No, bo po co, skoro należymy do Jezusa i jesteśmy pod Jego skrzydłami. Zgoda, ale to spłycanie prowadzi siłą rzeczy do bagatelizowania i lekceważenia osoby szatana, a na to nie możemy sobie pozwolić. Bo o ile kwestia opatrzności jest po stronie Boga, o tyle czujność jest już w naszych rękach.

Dlaczego mówicie do mnie: Panie, Panie, a nie czynicie tego, co mówię? Pokażę wam, do kogo jest podobny każdy, kto przychodzi do mnie i słucha słów moich, i czyni je. Podobny jest do człowieka budującego dom, który kopał i dokopał się głęboko, i założył fundament na skale. A gdy przyszła powódź, uderzyły wody o ów dom, ale nie mogły go poruszyć, bo był dobrze zbudowany. Kto zaś słucha, a nie czyni, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu i uderzyły weń wody i wnet runął a upadek domu owego był zupełny – Łuk 6: 46-49

Marzec to czas rozmyślań przed świętem Paschy. Wracają różne wydarzenia, zapisy, przemyślenia. I znowu zdziwienie. Tego nie czytałam, zapomniałam?

W tym (2016) roku Wielkanoc w kalendarzu kościelnym wypada o cały miesiąc wcześniej, niż Święto Pesach w kalendarzu hebrajskim. My, badacze Pisma Świętego, obchodzimy więc Pamiątkę Wieczerzy Pańskiej prawie 4 tygodnie po katolickiej Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Nastręcza to nam pewną niezręczność; próbą jej ominięcia niechaj będzie spojrzenie na katolicki Wielki Tydzień oczami Bolesława Prusa.

Kontynuacja tekstu: Czy i wy chcecie odejść? (1)

Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. - Jn 6:44

Poprzednio analizowaliśmy sytuację i rozmowę Pana Jezusa z Żydami zanotowaną w 6 rozdziale Ew. Jana. Obiecałem podzielić się wnioskami z tych rozważań. A zatem:

Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. - Jn 6:44

Szósty rozdział Ewangelii Jana stanowi pewnego rodzaju całość i dotyczy wydarzeń, jakie działy się w Galilei, w rejonie Jeziora Tyberiadzkiego (Genezaret). Zajścia te były na tyle ważne, że wspomniały o nich wszystkie Ewangelie, jednak na szczególną uwagę zasługuje w naszym temacie wersja Jana, ponieważ zawiera ona ciąg dalszy historii z rozmnożeniem chleba i cudownym przejściem przez wspomniane Jezioro Galilejskie. Jan swoim zwyczajem przygląda się bliżej relacjom Chrystusa z ludźmi, kontaktowi doskonałej Istoty z ułomnymi, niedoskonałymi osobami, takimi jak ty czy ja.

Kontynuacja tekstu: Czas Świąt Narodzenia Pańskiego (1)

Kontynuujmy rozmyślania z poprzedniego artykułu, na temat:: „Co o świetle mówi nam Pismo Święte?"

Kolejną wzmianką o światłości, która miała dopiero nadejść (ale już nie tej literalnej) są słowa proroka Izajasza zawarte w 42 rozdziale od 5 do 7 wersetu:

Tak mówi Pan Bóg, który stworzył i rozpiął niebo, rozpostarł ziemię wraz z jej plonami, dał ludziom na niej dech ożywczy i tchnienie tym, co po niej chodzą. «Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności».

Czas Świąt Narodzenia Pańskiego, który już jest za nami, obfituje w liczne znane i nieustannie emanujące na nas symbole. Niektóre z nich to, np: choinka, ozdoby, czerwone czapki, prezenty itd. Można by długo wymieniać oraz doszukiwać się odniesień tych symboli do przeszłości i ustalać ich źródła (niejednokrotnie pogańskie) ale nie jest to przedmiotem tego artykułu, mowa bowiem miała być tylko o jednym z nich – o świetle. O świetle ale nie w kontekście symboliki świąteczno-noworocznej ale o światłości w Biblii.

(2 Krl 18:4)

Jako czytelnicy Biblii na pewno zetknęliśmy się z imieniem „Nechusztan”. Kim lub czym był Nechusztan? Może pamiętasz? Tak, było to imię nadane przez Izraelitów figurce miedzianego węża (hebr. Nachasz 5175), przechowywanej w sanktuarium od czasów wędrówki po puszczy. Figurka ta była wykonana z rozkazu Boga. Odlana była z miedzi bądź brązu (Nchasz, 5174, ciekawa gra słów) i osadzona na wysokim drzewie, być może słupie, aby lud izraelski mógł dostrzec ją z daleka i być uleczonym od ukąszeń „ognistych węży”.

„Muszę otwarcie przyznać, że źle podałem ten czas, i nie chcę się usprawiedliwiać, choć kierowałem się czystymi pobudkami, co przyczyniło się do chwały Bożej. Ufam, że Bóg wybaczy mi moje błędy i pomyłki”. - William Miller
(Wm. Miller's Apology and Defence, Boston 1845, s33-34).

[Barnaba i Saul], wysłani przez Ducha Świętego, udali się do Seleucji, stamtąd zaś odpłynęli na Cypr – Dzieje Apostolskie 13:4

W naszej małej polskiej grupie zastanawialiśmy się ostatnio nad 13 rozdziałem Dziejów Apostolskich. Zanim jeszcze dotarliśmy do jego drugiej części, zawierającej mowę apostoła Pawła skierowaną do Żydów w antiochijskiej synagodze, już pierwsze dwanaście wersetów – zdawałoby się, że prosty, zwięzły opis wydarzeń – dostarczyło wielu ciekawych informacji.

Hbr 9:17-20 (BT)
17. Testament bowiem po śmierci nabiera mocy, nie ma zaś znaczenia, gdy żyje ten, który sporządził testament.
18. Stąd także i pierwszy nie bez krwi był zaprowadzony.
19. Gdy bowiem Mojżesz ogłosił całemu ludowi wszystkie przepisy Prawa, wziął krew cielców i kozłów z wodą, wełną szkarłatną oraz hizopem i pokropił tak samą księgę, jak i cały lud, mówiąc:
20. To /jest/ krew Przymierza, które Bóg wam polecił.

Mało ludzi zasługuje na to, aby ich słuchano uważnie, ale wszyscy zasługują na to, aby ich obserwowano ze współczuciem i wyrozumiałością. - Henri Frederic Amiel

Czy znasz historię króla Saula? Był to jeden z  bohaterów biblijnych, pierwszy, który sprawował urząd królewski. Został wybrany przez samego Boga i prowadził przez całe swoje życie wojny z wrogami Izraelitów.

W Polsce trwa dyskusja, czy stać nas na przyjęcie 10 tysięcy uchodźców. W mijającym właśnie roku żydowskim (Rosz Ha Szana, czyli Nowy Rok, wypada 14 września 2015) ośmiomilionowy Izrael przyjął blisko 30 tysięcy tzw. „olim”, czyli Żydów, którzy pragną osiedlić się w Izraelu. To jeden imigrant na 267 osób.