Zmarła Irit Amiel. We śnie, uspokojona widokiem nowo narodzonego prawnuka. Znana i w Polsce izraelska pisarka miała prawie 90 lat.

Przeżyła szczęśliwe dzieciństwo w zamożnej częstochowskiej rodzinie. Potem przyszło rozstanie z rodzicami, kiedy to ojciec wypchnął ją, ośmioletnią dziewczynkę, z getta na częstochowską ulicę, by chociaż ona ocalała.

Wielu spośród nas fascynuje czy interesuje kultura żydowska. Jeśli jest okazja, uczęszczamy na spotkania z autorami, rabinami, bierzemy udział w obchodach żydowskich świąt czy festiwalach. Dużo też czytamy, wszyscy znamy choć kilka prawdziwych opowieści z czasów Holokaustu. Porusza nas niezwykła twórczość Irit Amiel, Hanny Krall czy przejmujące rozmowy pokolenia dziadków, rodziców i dzieci obarczonych traumą wojny, a przeprowadzone i zapisane przez Mikołaja Grynberga.

Katarzyna Zimmerer, Kronika zamordowanego świata. Żydzi w Krakowie w czasie okupacji niemieckiej. Książka została wydana przez Wydawnictwo Literackie w 2017 roku. Gruba, więc choć sporo dobrych opinii o niej słyszałam, sięgając, postanowiłam jedynie przejrzeć.

Ale takiego tekstu nie da się tylko przejrzeć. Może to był mój sposób na radzenie sobie z bieżącymi, zatrważającymi widokami, choćby trumien wywożonych z Bergamo. Ludzi zabił wirus. Na cmentarzach zabrakło miejsc. Przed laty ludzie ludziom zgotowali niewyobrażalne cierpienia.

Lato 1936 roku. W rodzinie Marii i Władysława Jończych na świat przychodzi mała Terenia Róża.
Jest już Władzia, Marysia i Kaziu.

7 czerwca 1961 roku w Jerozolimie, w sali Domu Ludowego Bejt ha-Am zmienionej w salę sądową, na oczach blisko 450 dziennikarzy z Izraela i całego świata oraz kamer amerykańskiej stacji NBC, pisarz Jechiel Dinur znany jako Kacetnik mdleje na miejscu dla świadków w trakcie składania zeznań w słynnym procesie Adolfa Eichmanna.