Które miasto jest podobne do tego wielkiego miasta? – Obj. 18:18.

Większość słynnych starożytnych greckich rzeźb, które podziwiamy w muzeach archeologicznych, to rzymskie kopie. Oryginały się nie zachowały. Może i lepiej, gdyż prawdopodobnie bylibyśmy rozczarowani. W starożytności nie znano praw autorskich. Udane i popularne wzory powielano i udoskonalano.

Kontynuacja poprzedniego odcinka: Pieśń Izajasza o winnicy (cz. 3/4)

Wykucie prasy

… wykuł w niej prasę… - BW
… także i prasę postawił w niej… - BG
… także i tłocznię w niej wykuł… - BT

Kontynuacja poprzedniego odcinka: Pieśń Izajasza o winnicy (cz. 2/4)

Zbudowanie wieży

Zbudował w niej wieżę – BW
Zbudował wieże w pośrodku niej – BG
Pośrodku niej zbudował wieżę – BT 

Kontynuacja poprzedniego odcinka: Pieśń Izajasza o winnicy (cz. 1/4)

Przekopanie i oczyszczenie z kamieni

Przekopał ją i oczyścił z kamieni – BW
Którą ogrodził, i wybrał z niej kamienie – BG
Otóż okopał ją i oczyścił z kamieni – BT

Powyższy werset wymienia dwa procesy związane z przygotowaniem ziemi: przekopanie i usunięcie kamieni.

A bestia, która była, a nie ma jej, ona sama jest ósmym, a jest z siedmiu i idzie na zatracenie – Obj. 17:11.

Miasto Babilon zostało założone w trzecim tysiącleciu przed Chrystusem. Od XIX w. p.n.e. było siedzibą królów. Szczególnego znaczenia nabrało pod panowaniem szóstego władcy dynastii babilońskiej, sławnego Hammurabiego (1792-1750 r. p.n.e.). Potem przez dwanaście wieków zmienne były koleje jego losów. W epoce regionalnej dominacji asyryjskiej (X-VII w. p.n.e.) wydawało się nawet, że już na zawsze utraciło swoją wyjątkową pozycję. I wtedy właśnie, po trzynastu wiekach panowania królów w tym mieście, pojawia się Nebukadnesar II, czyli biblijny Nabuchodonozor (604-562 r. p.n.e.), który na krótko wyprowadza swoją stolicę na militarne, polityczne i gospodarcze szczyty potęgi, po czym w ciągu niespełna 30 lat po jego śmierci następuje szybki i ostateczny upadek Babilonu.

Izajaszowa Pieśń o Winnicy to jeden z najbardziej sugestywnych i poetyckich opisów w Biblii. W siedmiu wersetach (5:1-7) prorok przedstawia metaforę troski Boga o Jego lud, prezentując Go jako skrupulatnego, troskliwego właściciela winnicy; lud zaś to niespełniające oczekiwań złe owoce. Szczegółowe obrazowanie w pieśni Izajasza dodaje mocy proroctwu, a zarazem pozwala uzyskać historycznie wiarygodne spojrzenie na praktyki rolnicze Jerozolimy z VIII wieku p.n.e.

A o tym też mówimy [słowami], których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe. – 1 Kor. 2:13.

Rozkoszując się smakiem świeżego, pachnącego chleba w brązowej chrupiącej skórce, przeważnie nie myślimy o tym, że jego składniki zaczynają tak naprawdę swoje pożyteczne działanie dopiero po ich przełknięciu. Odbywa się to na dodatek w niezbyt apetycznych okolicznościach procesu trawienia.

Opis i akcja tego rozdziału jest jak scenariusz filmowy. Wyobraźmy sobie szeroki plan – jesteśmy na wysokiej górze i patrzymy na krajobraz. Co widać? Okolica, cała Ziemia, pogrążona jest w mroku. Lecz w pewnym momencie pojawia się gdzieś silne światło, z góry. To Bóg objawia się nad Izraelem! W jednej chwili powstaje ogromny kontrast między światłem i ciemnością, która okrywa resztę świata.

Księga Izajasza 7:1-9, 14-16

W grudniu mieliśmy przyjemność posłuchać interesującego wykładu Daniela Kalety na temat Izajasza i jego synów. Brat wprowadził nas nie tylko w etymologię imion dzieci proroka, ale również odmalował przed nami historyczne realia tamtego burzliwego okresu. Wykład można znaleźć pod poniższym linkiem:

Jeremiasz – rozdział 1, Izajasz – rozdział 6.

Przypominamy – w tym cyklu opowiadamy historie z proroctw, jednak bez zgłębiania symboliki i interpretacji. Próbujemy czytać je jak najprościej, by przybliżyć treść.

Izajasz, rozdziały 11, 12, 10 i 9

„Wyrośnie różdżka z pnia Jessego” – to jedne z najbardziej znanych słów proroka Izajasza. Kojarzy się je z odrodzeniem i z Mesjaszem, który kiedyś nadejdzie, żeby ustanowić nowe, idealne państwo. Chrześcijanie od razu widzą w tych słowach odniesienie do Jezusa Chrystusa. Chyba jednak sama historia, w której pada to zdanie, nie jest zbyt znana. Różdżka nie wyrasta ot tak sobie. Okoliczności są dość dramatyczne. Różdżka wyrasta na… pobojowisku, na którym niewiele pozostało. Ściślej mówiąc – różdżka wyrasta na porębie*.

Niewiele wiemy o Izajaszu jako osobie – historycy na podstawie jego księgi datują, że żył około 700 roku przed naszą erą, między wierszami jego proroctwa możemy doczytać, że był żonaty i miał dwóch synów. Inne informacje są domniemaniem – biorąc pod uwagę język i treść jego dzieła możemy sądzić, że był wykształcony, być może bogato urodzony, dobrze zorientowany w sytuacji politycznej Izraela.

Mieliśmy niedawno możliwość odwiedzić Instytut Orientalny – muzeum starożytności przy University of Chicago. Eksponatów w nim mnóstwo, choć nie jest zbyt duże, szczególnie w porównaniu z takimi chicagowskimi molochami jak Instytut Sztuki czy Muzeum Nauki, gdzie bez trudu można spędzić cały dzień. Oriental Institute to wyprawa w sam raz na niedzielne popołudnie. Nazwa jest na pierwszy rzut oka nieco myląca, bo kojarzyć się może z Chinami czy Japonią, ale jednak chodzi o BLISKI Wschód, czyli w sam raz okolice dla kogoś zainteresowanego Pismem Świętym.

a popatrz
na słowem malowane obrazy

o ten
z wilkiem i barankiem
na wspólnym pastwisku

Baranek, który jest pośrodku tronu, będzie ich pasł. – Obj. 7:17

Dobra kompozycja cechuje się nie tylko umiejętnym budowaniem napięć, ale także ich rozładowywaniem. Długotrwałe intensywne doznania mogą wywoływać znużenie, a nawet zobojętnienie. Dlatego w dobrych utworach wśród dramatycznych zdarzeń pojawiają się kontrastowe sceny, umożliwiające odbiorcy odetchnięcie przed kolejną kulminacją akcji.