Z wymienionych w 1 rozdziale Ewangelii wg świętego Mateusza kobiet najprzedniejsze miejsce należy się Marii, matce Zbawiciela świata – co do tego nie ma najmniejszej wątpliwości. Poczesne miejsce przyznamy także Rut, niezwykłej, a szlachetnej Moabitce; ona przewyższa wiele znanych z Biblii niewiast izraelskich i do dziś pozostaje wzorem niedoścignionym. Ale co począć z kobietami, które – jako żywo – nie zasługują na miano niewiasty cnotliwej ani białogłowy statecznej?

Jak w wierszyku recytowanym przed laty przez dzieci: „już lato jest w pełni i zboże już szumi na łanie (…) od Ciebie to wszystko jest, Panie”. Właściwie ten czas jakoś szybko się skończył, na polach leżą już kształtne bele słomy, ale jeszcze pachnie świeżo zżętą pszenicą.