Nowa pieśń

Autor tekstu - Daniel Kaleta | Data publikacji - piątek, 12 lutego 2016 | Obszar - Góra Objawień

(103) czyli melodia, której niełatwo się nauczyć

Nowa pieśń

A nikt [nie] mógł nauczyć się pieśni oprócz 141* tysięcy, [którzy] są kupieni z ziemi Obj. 14:3

Przymiotnik „nowa” w odniesieniu do muzyki może oznaczać jej nowatorski charakter. Po polsku mówimy w takim wypadku o „muzyce współczesnej”, choć mianem tym określa się dzisiaj przeważnie muzykę eksperymentalną tworzoną w ubiegłym stuleciu. W XIV wieku we Francji i Włoszech zapoczątkowany został nurt „nowej muzyki” określany mianem ars nova, czyli nowa sztuka. Kierunek ten przyczynił się do znacznego rozwoju form muzycznych, choć początkowo nie spotkał się z uznaniem i zrozumieniem. Ta stosunkowo trudna, wielogłosowa muzyka wydawała się tak dziwna i „światowa”, że została potępiona przez papieża Jana XXII w bulli Docta sanctorum patrum (1322 r.) i usunięta z kościoła.

Jest Chrystus – jest impreza

Autor tekstu - Łukasz Miller | Data publikacji - piątek, 12 lutego 2016 | Obszar - na Południe

Jest Chrystus – jest impreza

W kulturze Zachodu (głównie w filmach, polityce) religia jest wszechobecna. Częste odwołania do chrześcijaństwa w przeróżnych okazjach pokazują jaki ci ludzie mają stosunek do wiary. Po tych wypowiedziach – które często są pojedynczym wtrąceniem w kontekst – widać, że wartości chrześcijańskie są dla nich cenne, a Bóg jest dla nich inspiracją w wielu życiowych i zawodowych decyzjach.

Ignominie

Autor tekstu - Olivier Kwarciak | Data publikacji - piątek, 27 listopada 2015 | Obszar - na Południe

Ignominie

Francuskie słowo, którego definicja może brzmieć: (1) wielka hańba, (2) haniebne zachowanie.

Źródło: łacina, ignominia in- „bez” i (g)nomen „nazwy”;

Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę. Psalm 55:24

Marcin Luter - Ostatnie lata

Autor tekstu - Beniamin Pogoda | Data publikacji - piątek, 20 marca 2015 | Obszar - na Zachód

(65) "Oręż, którym walczymy"

Marcin Luter - Ostatnie lata

Kontynuacja tekstu: „Oręż, którym walczymy”

Upływ czasu przynosił Lutrowi coraz więcej rozczarowań. Spodziewał się, że inni pójdą jego śladem, że dzięki Słowu, któremu on tak zaufał, przeżyją swe nawrócenie, przemianę serca –  metanoię, jego wielkie odkrycie. Znalazło się takich niewielu.

Marcin Luter - Saska Reformacja

Autor tekstu - Beniamin Pogoda | Data publikacji - piątek, 27 lutego 2015 | Obszar - na Zachód

(62) "Oręż, którym walczymy"

Marcin Luter - Saska Reformacja

Kontynuacja tekstu: „Oręż, którym walczymy”

Klęska 1525 roku ograniczyła działalność Lutra do elektorskiej Saksonii. Oczywiście, wpływ jego sięgał daleko poza granice saskiego elektoratu, ale tylko tam mógł teraz swą pracę prowadzić osobiście. Sprzyjał mu nowy elektor Jan Stały, chociaż nie był on władcą na miarę swego starszego brata, zmarłego księcia Fryderyka Mądrego.

Marcin Luter - Luter tłumaczy Biblię (3)

Autor tekstu - Beniamin Pogoda | Data publikacji - piątek, 16 stycznia 2015 | Obszar - na Zachód

(56) "Oręż, którym walczymy"

Marcin Luter - Luter tłumaczy Biblię (3)

Kontynuacja tekstu: „Oręż, którym walczymy”

Wybiegnijmy tu nieco w przyszłość – na tym, czego dokonał w Wartburgu, Luter nie poprzestał. Tekst niemiecki Nowego Testamentu poddawał nieustannym poprawkom, a czekał go jeszcze przekład Starego Przymierza – wyzwanie daleko większe. Świadom tych trudności, sam nie chciał się tego podjąć, lecz zatrudnił grono współpracowników.

Marcin Luter - Luter tłumaczy Biblię (2)

Autor tekstu - Beniamin Pogoda | Data publikacji - piątek, 09 stycznia 2015 | Obszar - na Zachód

(55) "Oręż, którym walczymy"

Marcin Luter - Luter tłumaczy Biblię (2)

Kontynuacja tekstu: „Oręż, którym walczymy”

Przekład Lutra stał się kamieniem milowym w dziejach tłumaczeń Biblii, i to nie tylko w krajach języka niemieckiego. Wzorowała się na nim nawet przeciwna Lutrowi strona katolicka, a współczesny język niemiecki w dużym stopniu ukształtował się na tym przekładzie.

Marcin Luter - Magnificat

Autor tekstu - Beniamin Pogoda | Data publikacji - piątek, 19 grudnia 2014 | Obszar - na Zachód

(53) "Oręż, którym walczymy"

Marcin Luter - Magnificat

Kontynuacja tekstu: „Oręż, którym walczymy”

Zanim jednak Luter rozpoczął swą wielką pracę nad przekładem Biblii, napisał nieobszerny komentarz do pewnego fragmentu z Ewangelii. Właściwie dokończył go teraz i uzupełnił, bo zaczął go pisać jeszcze przed wezwaniem na Sejm Rzeszy w Wormacji; z oczywistych względów musiał tego naówczas zaprzestać. Był to hymn pochwalny z 1 rozdziału Ewangelii św. Łukasza, wersety 46-55, znany jako „Magnificat” – uroczysta pieśń kościelna, śpiewana podczas wieczornych nabożeństw.

Pierwszy gwizdek

Autor tekstu - Jan Dziewoński | Data publikacji - piątek, 13 czerwca 2014 | Obszar - na Wschód

Pierwszy gwizdek

W drugiej połowie lat 90, gdy jako mały chłopiec goniłem wraz z kolegami za piłką trawniku pod blokiem czy na piaszczystym boisku szkolnym, większość z nas marzyła o sławie. Chcieliśmy być jak Ronaldo (ten Ronaldo), albo Del Piero.

Marcin Luter - Prymicja (2)

Autor tekstu - Beniamin Pogoda | Data publikacji - piątek, 28 lutego 2014 | Obszar - na Zachód

(16) "Oręż, którym walczymy"

Marcin Luter - Prymicja (2)

Kontynuacja tekstu: "Oręż, którym walczymy"

Uląkłem się i drżę.” (Żyd. 12:21)

< Dzień był wielce uroczysty. Dzwoniły kościelne dzwony, odśpiewano psalm: "Śpiewajcie Panu pieśń nową", duchowni i świeccy zajęli miejsca w ławach, najprzedniejsi w stallach, w rzędach pierwszych, Luter – przed  ołtarzem. Wokół wiosna w całej krasie, piękny dzień 2 maja 1507 roku. >

Rozpoczęło się nabożeństwo. Luter odprawiał mszę – oczywiście, po łacinie – według starannie wyuczonego rytuału. Gdy zaczął odmawiać modlitwę: "Te igitur, clementissime Pater" (Ciebie prosimy, najmiłościwszy Ojcze), opanował go tak potworny strach, że omal nie uciekł sprzed ołtarza. Powstrzymał go – jedni mówią, że przeor, inni – że magister nowicjatu.

Era cyfryzacji (IV)

Autor tekstu - Jan Dziewoński | Data publikacji - piątek, 21 lutego 2014 | Obszar - na Zachód

Przegląd mobilnych aplikacji biblijnych
Wiara ze słuchania (także w słuchawkach)

Era cyfryzacji (IV)

Dziś najprostsza z aplikacji i co ciekawe w pełni polska. Z racji zwięzłości recenzji, na dole bonus.

Marcin Luter - Biblia

Autor tekstu - Beniamin Pogoda | Data publikacji - piątek, 31 stycznia 2014 | Obszar - na Zachód

(13) "Oręż, którym walczymy"

Marcin Luter - Biblia

Kontynuacja tekstu: "Oręż, którym walczymy"

W klasztorze Luter otrzymał do czytania Biblię – jej tekst łaciński w dawnym przekładzie św. Hieronima, znany jako Wulgata, w pięknej oprawie z czerwonej safianowej skóry. Było to zasługą zwierzchnika augustianów w Saksonii – Johannes von Staupitz, saski prowincjał zakonu, postać pod każdym względem niepospolita, polecił rozdać egzemplarze Pisma Świętego pomiędzy podległe mu klasztory.

Marcin Luter - Kościół i klasztor

Autor tekstu - Beniamin Pogoda | Data publikacji - piątek, 17 stycznia 2014 | Obszar - na Zachód

(11) "Oręż, którym walczymy"

Marcin Luter - Kościół i klasztor

Kontynuacja tekstu: "Oręż, którym walczymy"

Marcin wstąpił do klasztoru augustianów w Erfurcie; klasztor nazywano Czarnym, a reguły zakonnej – zresztą dość surowej – skrupulatnie w nim przestrzegano. Zakon nie miał w swej historii ani jednego świętego, ale też – o ironio – aż do czasów Lutra nie uchował się wśród augustianów żaden heretyk. Wybór Lutra nie był przypadkowy; klasztory i zakony, nawet tej samej reguły, różniły się bowiem znacznie, a instytucja, pod której skrzydłami chronił się znękany młodzieniec, nie była monolitem bez skazy.

Marcin Luter - Zbuntowany przeciw ojcu

Autor tekstu - Beniamin Pogoda | Data publikacji - piątek, 10 stycznia 2014 | Obszar - na Zachód

(10) "Oręż, którym walczymy"

Marcin Luter - Zbuntowany przeciw ojcu

Kontynuacja tekstu: "Oręż, którym walczymy"

Ojciec jego tych skrupułów nie rozumiał. Uważał mnichów za darmozjadów, nikomu niepotrzebnych zjadaczy cudzego chleba. Luter usiłował tłumaczyć się ojcu: "Nie wstąpiłem do zakonu po to, by napychać sobie brzuch". Na próżno. Krok Marcina w najwyższym stopniu oburzył oboje rodziców. Matka oświadczyła, że nie chce go znać. Ojciec nie zwracał się już do niego "Wy", lecz po dawnemu "ty". Kompletnie zawiedziony w swoich nadziejach, przesłał synowi pełen wyrzutów list, w którym pozbawiał go "wszelkiej ojcowskiej łaski i względów".

Marcin Luter - Zwątpienie i lęk

Autor tekstu - Beniamin Pogoda | Data publikacji - piątek, 03 stycznia 2014 | Obszar - na Zachód

(9) "Oręż, którym walczymy"

Marcin Luter - Zwątpienie i lęk

Kontynuacja tekstu: "Oręż, którym walczymy"

Przerażony rozpętanym żywiołem Marcin upadł na ziemię; wśród błyskawic i grzmotów wezwał na pomoc świętą Annę, patronkę górników i zawołał: "Anno święta, ratuj!  Wstąpię do klasztoru, zostanę zakonnikiem!"

Luter – co ciekawe – ślubował świętej Annie, patronce górników, a więc jego własnego ojca. Ślubów zamierzał dotrzymać, choć go od tego odwodzono; poważne osoby z jego otoczenia tłumaczyły mu, że nie musi być ważnym przyrzeczenie złożone w przestrachu, w tak szczególnych okolicznościach. Zwłaszcza, że – będzie o tym mowa – wstępując do klasztoru Marcin narażał się ojcu i matce. Dlaczego, pomimo namów, wytrwał w swym postanowieniu?

[12  >>