I widziałem siedmiu aniołów stojących przed Bogiem i dano im siedem trąb. – Obj. 8:2

Kim są aniołowie? Istotami duchowymi czy ziemskimi posłańcami? Kiedy stanęli przed Bogiem i co oznacza fakt, że dano im blaszane instrumenty dęte? W którym momencie one rozbrzmiewają i jakie konkretne poselstwo przekazują? Czy można zrozumieć wizję bez odpowiadania na tego typu pytania? Czy jest ona jednorazową przepowiednią, która staje się martwa w momencie spełnienia, czy też raczej ogólną inspiracją mającą pobudzać do myślenia i działania różnych ludzi w różnych czasach?

A gdy otworzył pieczęć siódmą, stało się milczenie na niebie jakoby pół godziny. – Obj. 8:1

Do centrum burzy wciągane są masy wilgotnego i ciepłego powietrza. Unosząc się na duże wysokości, schładzają się i skraplają, tworząc wysokie chmury. Na obrzeżach burzy osuszone powietrze opada do niższych warstw atmosfery o wyższym ciśnieniu, co powoduje jego ogrzanie. Ciepłe i suche powietrze jest bardziej stabilne, dlatego tworzy „pokrywkę” blokującą ruch innych mas powietrza. W ten sposób powstaje zjawisko znane jako „cisza przed burzą”.

Baranek, który jest pośrodku tronu, będzie ich pasł. – Obj. 7:17

Dobra kompozycja cechuje się nie tylko umiejętnym budowaniem napięć, ale także ich rozładowywaniem. Długotrwałe intensywne doznania mogą wywoływać znużenie, a nawet zobojętnienie. Dlatego w dobrych utworach wśród dramatycznych zdarzeń pojawiają się kontrastowe sceny, umożliwiające odbiorcy odetchnięcie przed kolejną kulminacją akcji.

A wszyscy aniołowie stali około stolicy i starców i czworga zwierząt. – Obj. 7:11

Bóg spośród wiernych wybiera sobie nieliczne grono najwybitniejszych, by reprezentowali Go przed ludzkością. Nie oznacza to, że pozostali powinni zwiesić głowy jako ci, co przegrali wyścig o miejsce po prawej i lewej stronie Jezusa. W domu Ojca jest wiele mieszkań. Nie każde z nich to sala tronowa, ale wszystkie są piękne i mieszczą się w pałacu. W wielkim domu są różne naczynia. Nie wszystkie są ze złota, ale każde jest ważne i użyteczne.

Ze wszystkich plemion synów Izraela. – Obj. 7:4

To, co w Biblii na pierwszy rzut oka wydaje się pomyłką, często okazuje się wartościową informacją. Pozorne sprzeczności w zapisie mogą świadczyć o ukrytej prawdzie lub głębszej, symbolicznej wymowie.

Popieczętowanych ze wszystkich plemion synów Izraela. – Obj. 7:4

Wybór zawsze ma w sobie coś arbitralnego. Nawet jeśli zostałyby sformułowane jasne kryteria i zapewniona pełna swoboda kandydowania, to i tak na koniec jedni są wybrani, a inni pozostają niewybranymi kandydatami. Czyli, używając języka Jezusa, wielu jest powołanych, ale mało wybranych.

Synami Efraima byli: Szutelach, jego synem był Bered, jego synem Tachat, jego synem Eleada, jego synem Tachat, Jego synem był Zabad, jego synem Szutelach, jego synami Ezer i Elead. Lecz zabili ich ludzie z Gat, urodzeni w tej ziemi, gdyż tamci wyruszyli tam, aby zająć ich stada. Efraim, ich ojciec, opłakiwał ich przez długi czas i wtedy przychodzili jego bracia, aby go pocieszać.
1 Krn 7:20-28

I usłyszano liczbę popieczętowanych: sto czterdzieści [cztery] tysiące. – Obj. 7:4

Liczby to nie tylko miary. Wiele z nich ma symboliczną wartość, głęboko zakorzenioną w ludzkim myśleniu. Gdy chcemy coś zrobić równocześnie z kimś, liczymy do trzech. Maszerujemy na cztery. Siedem to suma tych liczb, a dwanaście – iloczyn.

...aż popieczętujemy sługi Boga naszego na czołach ich. – Obj. 7:3

Noszenie na ciele lub ubraniu widocznych znaków religijnych stanowi pewne zobowiązanie. Jeśli ktoś nakleja sobie na samochód symbol ryby albo nosi koszulkę z wersetem Biblii, to powinien się tak zachowywać, by przynosić tym znakom chlubę.

Widziałem czterech aniołów stojących na czterech węgłach ziemi, trzymających cztery wiatry ziemi. – Obj. 7:1

Podstawą pokoju bywa czasami demonstracja siły. Nie musi być użyta. Wystarczy sama świadomość jej istnienia. Może także dlatego Bóg demonstruje nieraz swą moc. Zatrzymuje jednak podniesioną do uderzenia rękę, by dać ludziom czas do namysłu.

A po tym widziałem.– Obj. 7:1

Opowiadanie, podobnie jak utwór muzyczny – a w odróżnieniu od obrazu czy inscenizacji – poddane jest rytmowi czasowemu. Opowiada się wydarzenia jedno po drugim, nawet jeśli coś dzieje się równocześnie. Jeden narrator nie może opowiadać dwóch historii na raz. Na obrazie można ukazać kilka równoległych scen. Dawni ilustratorzy potrafili na jednym płótnie zmieścić na przykład całą fabułę Księgi Estery. Tego nie da się zrobić w normalnie napisanym tekście.

Zanim odkryjesz drugie dno
Zajrzyj aż do trzeciego nieba.
Iwona Sochacka

Fragment piosenki „Kołysanka”,
muz. Michał Kubic, wyk. Bogusia Pietrzyk,
płyta „Podróż”

Tajemnica to coś, o czym wiadomo, że jest, ale nie wiadomo, czym jest.

Niebo ustąpiło jak zwijająca się księga, a wszelka góra i pagórek poruszyły się z miejsca swego. – Obj. 6:14

Katalizator – z gr. katalyo (nr Stronga 2647), w znaczeniu: rozwiązać, rozluźnić – to w chemii substancja ułatwiająca i przyśpieszająca reakcje. Bóg nie lubuje się w katastrofach i klęskach. Posługuje się nimi jednak, by wyzwalać pożądane uczucia wstydu i strachu, skłaniające ludzi do opamiętania.

Bogacze i mocarze, i każdy niewolnik pokryli się w jaskinie i w skały gór. – Obj. 6:15

Strach to przykre uczucie, które często bywa wykorzystywane do zniewalania ludzi. Może jednak odgrywać także pozytywną rolę. Zabezpiecza bowiem człowieka przed narażaniem się na nadmierne niebezpieczeństwo. Strach wobec Stwórcy, czyli właściwie respekt, jest uczuciem całkowicie pozytywnym i koniecznym do zbudowania w sobie podstaw Bożej mądrości.

Widziałem pod ołtarzem dusze ludzi pobitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa. – Obj. 6:9

Jedno pokolenie Żydów współczesnych Jezusowi miało ponieść odpowiedzialność za całą krew, jaka została niesprawiedliwie przelana od stworzenia świata. Jaka zasada sprawiedliwości stanowi podstawę takiej kary? Dlaczego pomsta za krew świętych, zabijanych przez minione dwa tysiące lat, czeka na ostatnie pokolenie naszej epoki chrześcijańskiej?