A będąc brzemienna, wołała mając bóle porodowe i męczyła się, aby urodzić – Obj. 12:2

Najszlachetniejsze drewno pochodzi z drzew, które rosną bardzo wolno w nieprzyjaznych klimatach, najlepiej na mrozie albo wysoko w górach. W Skandynawii szczególnie cenione jest drewno zwane po fińsku kelo, pochodzące z drzew, które same obumarły na stojąco i przez dziesiątki lat naturalnie wysychały.

Cud wielki ukazał się na niebie: niewiasta obleczona w słońce. – Obj. 12:1

Nieprzygotowany obserwator nocnego nieba będzie umiał co prawda zachwycić się wspaniałym spektaklem migocących iskier, zauważy być może niektóre grupy jaśniejszych gwiazd, ale z pewnością nie dostrzeże w nich żadnego podobieństwa do zwierząt, postaci czy przedmiotów. A przecież gwiazdozbiorom zostały przypisane takie skojarzenia. Skąd się wzięły?

Nichts in der Welt steht einzeln und irgend ein Wirksames
muß nicht als Ende, sondern als Anfang betrachtet werden
[Nic na świecie nie występuje samo, a co wywołuje skutki,
nie powinno być traktowane jako koniec, tylko jako początek.]

Johann Wolfgang von Goethe (1749‑1832)

„Apokaliptyczna chmura przeraziła mieszkańców”, „apokaliptyczna burza nad Warszawą”, „apokaliptyczna pandemia nienawiści”, „apokaliptyczna wizja zaśmieconego Krakowa” – tego typu określnikami chętnie posługują się doniesienia prasowe, opisując pewne ponadprzeciętne zjawiska. Przymiotnik „apokaliptyczny” w powszechnym użyciu kojarzy się bowiem z czymś przerażającym, katastrofalnym, ostatecznym. Apokalipsa to dla wielu ludzi straszliwy koniec jakiegoś świata.

I otworzona jest świątynia Boża na niebie w górze. – Obj.11:19

Gdy Jezus umierał na krzyżu, nad Jerozolimą zapadła ciemność, zatrzęsła się ziemia. Wokół Wzgórza Czaszek otwierały się groby, ukazując ciała świętych. W świątyni rozdarła się wewnętrzna zasłona. Droga do najświętszego sanktuarium stanęła otworem.

Narody rozgniewały się i przeszedł gniew Twój – Obj. 11:18

Według teorii amerykańskiego psychologa Roberta Plutchika gniew i strach są emocjami podstawowymi o przeciwstawnym charakterze, co oznacza, że nie można ich doświadczać jednocześnie. Ekstremalny gniew, wściekłość, wyklucza emocję strachu, powodując, że nawet w obliczu oczywistych zagrożeń człowiek zachowuje się nieracjonalnie, gdyż przestaje się bać.

Stały się królestwa świata – Pana naszego i Chrystusa jego i królować będzie na wieki wieków. – Obj. 11:15

Prawie każda wiadomość jest dla jednych dobra, a dla innych zła. Słynny lipski organista, J. S. Bach, żalił się podobno kiedyś swoim mocodawcom, że rok nie był dobry, bo ludzi niewiele pomarło. Chodziło oczywiście o mniejsze dochody z grania na pogrzebach.

I zabito w trzęsieniu ziemi imion ludzi siedem tysięcy, a pozostali w bojaźni są i dali chwałę Bogu niebieskiemu. – Obj. 11:13

Strach jest podobno złym doradcą. Ale z drugiej strony: jak trwoga, to do Boga. Przynajmniej w tej jednej sprawie strach podpowiada słuszne rozwiązanie.

Zwierzę tedy występujące z czeluści stoczy z nimi bitwę i zwycięży ich, i zabije ich. – Obj. 11:7

Najstraszniejsze wydają się te zwierzęta, które mieszkają w niedostępnych jaskiniach albo w morskich głębiach, skąd wyłaniają się tylko czasami i w sposób nieoczekiwany.

A trupy ich na ulicy miasta wielkiego, które nazywają duchowo Sodomą i Egiptem, gdzie i Pan ukrzyżowany jest. – Obj. 11:8

Jednym z elementów architektonicznych właściwych dla miast jest szeroka, reprezentacyjna ulica lub plac, gdzie skupia się życie społeczne. Taka wolna przestrzeń wyznaczana bywa przez otaczające ją budowle. Najczęściej jest wśród nich pałac i świątynia.

Moc mają (...) uderzyć ziemię wszelką plagą.  – Obj. 11:6

Świadek musi być wiarygodny. W dawnych czasach poseł przynoszący wieści od ważnych osób musiał najpierw przedstawić ich odbiorcom dowody, że naprawdę został wysłany przez tego, kogo reprezentuje. Najbardziej typowe były listy uwierzytelniające z pieczęcią. Kiedy indziej mogły to być dary, które jednoznacznie kojarzyły się z posyłającą je osobą.

Ci dwaj prorocy dręczyli mieszkających na ziemi. – Obj. 11:10

W dawnych czasach zabijano nieraz posłańców, którzy przynosili złe wieści. Dzisiaj można przełączyć telewizor na inny kanał. Z drugiej jednak strony złe wiadomości dobrze się sprzedają. Wszyscy mamy skłonność do gapienia się na ludzką niedolę. Gdy jednak telewizja, gazeta albo inne media przekazują wiadomości o nieszczęściach, które mogą i nas dotknąć, domagamy się zmiany rządu, zarządu albo przynajmniej redakcji. Ale od tego rzeczywistość nie stanie się lepsza.

Ci są dwie oliwy i dwa świeczniki, przed Panem ziemi stojące. – Obj. 11:4

Ludzki mózg kojarzy pojęcia, obrazy, sytuacje. Wystarczy częściowe albo nawet szczątkowe podobieństwo, by uruchomić proces tworzenia kategorii, modeli, wzorów, które następnie ułatwiają zapamiętywanie, porządkowanie oraz przyspieszają proces oceniania sytuacji i podejmowania decyzji. Pisarze biblijni wykorzystywali ten sposób działania ludzkiego umysłu, by podsuwać czytelnikowi skojarzenia właściwie ukierunkowujące jego myślenie.

I dam dwom świadkom moim, i prorokować będą przez dni tysiąc dwieście sześćdziesiąt, obleczeni będąc w wory. – Obj. 11:3

Niezbadane są drogi, jakimi wędrowały niektóre słowa, zanim dotarły do naszych współczesnych języków. Wór po hebrajsku to saq. Język grecki przejął to słowo w formie sakkos i tak też się potem nazywał wór po łacinie. Do dzisiaj sacco to po włosku „worek” (po niemiecku Sack). W języku niemieckim ktoś kiedyś w ten sposób określił podobną do wora szatę zakładaną pod zbroję, która w starofrancuskim nazywała się jacque, również od łacińskiego sacco. I stąd już blisko do naszego żakietu lub męskiej marynarki (po niemiecku Sakko). W oparciu o ten wywód językowy można by powiedzieć, że kaznodzieja w marynarce „prorokuje obleczony w wór”.

Ale sień (...) dana jest narodom, a miasto święte deptać będą czterdzieści dwa miesiące. – Obj. 11:2

Do wyrażania miar służą jednostki różnych rzędów po to, by liczby były z jednej strony możliwie jak najmniejsze, a z drugiej – stosunkowo dokładne. Odległości między gwiazdami liczy się w latach świetlnych. Między miastami – w kilometrach. Do opisu precyzyjnych wymiarów małych urządzeń najbardziej przydatny jest milimetr czy nawet jego ułamek.

Wstań, a zmierz kościół Boży i ołtarz. – Obj. 11:1

Do gabinetu ważnej osobistości wchodzi się przez sekretariat. Jeśli sekretariat jest zamknięty, nie da się wejść do gabinetu, nawet jeśli jego właściciel jest w nim obecny.