Jeden czaszę swoją na morze i stało się krwią jakby umarłego – Obj. 16:3

Krew na powietrzu krzepnie bardzo szybko. Zjawisko to ma żywotne znaczenie dla gojenia się ran. Również wewnątrz organizmu, po ustaniu krążenia, krew prędko traci swą płynność. Krew umarłego człowieka nie jest więc cieczą, lecz brunatnym skrzepem.

W ostatnim tekście „Po prostu nie wiem” pisałem o tym, że lepiej powiedzieć „nie wiem”, niż zachowywać się tak, jakbym wiedział wiele, albo nawet wszystko. Podałem przykład księgi Apokalipsy i wyglądało na to, że zasada ta dotyczy kwestii teologicznych, doktrynalnych.

I widziałem siedmiu aniołów stojących przed Bogiem i dano im siedem trąb. – Obj. 8:2

Kim są aniołowie? Istotami duchowymi czy ziemskimi posłańcami? Kiedy stanęli przed Bogiem i co oznacza fakt, że dano im blaszane instrumenty dęte? W którym momencie one rozbrzmiewają i jakie konkretne poselstwo przekazują? Czy można zrozumieć wizję bez odpowiadania na tego typu pytania? Czy jest ona jednorazową przepowiednią, która staje się martwa w momencie spełnienia, czy też raczej ogólną inspiracją mającą pobudzać do myślenia i działania różnych ludzi w różnych czasach?