To jest pierwsze zmartwychwstanie. Błogosławiony i święty mający udział w pierwszym zmartwychwstaniu – Obj. 20:5‑6.

W sensie matematycznym coś, co jest jedyne, jest również pierwsze. Jednak zwyczaj językowy każe domyślać się, że coś, co jest nazwane pierwszym, nie jest jedyne.

I rozpadło się miasto [polis] wielkie [megale] na trzy części, i miasto [polis] narodów [ethnon] upadło^*, i Babilon wielki został wspomniany przed Bogiem, aby mu dał kielich wina zapalczywości gniewu – Obj. 16:19.

Społeczności ludzkie organizują się w wyższe struktury na podstawie różnych kryteriów. Najbardziej pierwotna jest wspólnota genetyczna rodziny, plemienia czy ogólniej: narodu rozwijającego się w oparciu o specyfikę języka i kultury. Demograficzny i terytorialny rozwój plemion i narodów wymuszał konieczność uzgadniania międzyplemiennych i międzynarodowych interesów gospodarczych oraz tworzenia wyższych struktur ekonomicznych. Na najwyższym piętrze współpracy ponadregionalnej, a obecnie już globalnej, znajdują się ideologie, które łączą lub dzielą narody i wspólnoty gospodarcze.

I wystąpił wrzód szkodliwy i zły na ludziach mających piętno – Obj. 16:2

Wrzód jest przeważnie skutkiem zakażenia bakterią w połączeniu ze zmianami martwiczymi i niedokrwieniem. Otyłość i niewydolność układu krążenia sprzyjają powstawaniu wrzodów, gdyż organizm ma zmniejszoną zdolność oczyszczania zakażonych miejsc.

Wielki Piątek. Chrześcijanie wspominają mękę Chrystusa na krzyżu. Może należałoby w takim momencie zamilknąć, nie teoretyzować, współczuć tylko. Z doświadczenia jednak wiadomo, że racjonalne podejście pomaga zmniejszyć dolegliwość psychicznego cierpienia. Jezusowi nie możemy już ulżyć. On z nieba z dumą może patrzeć na sukces Golgoty. Ale nam, stojącym jeszcze pod krzyżem, spoglądającym na Jego cierpienie z oddali, oniemiałym z przerażenia, potrzebne jest uzasadnienie, byśmy do współczucia umieli dołączyć właściwą, rozumną wdzięczność.

Narody rozgniewały się i przeszedł gniew Twój – Obj. 11:18

Według teorii amerykańskiego psychologa Roberta Plutchika gniew i strach są emocjami podstawowymi o przeciwstawnym charakterze, co oznacza, że nie można ich doświadczać jednocześnie. Ekstremalny gniew, wściekłość, wyklucza emocję strachu, powodując, że nawet w obliczu oczywistych zagrożeń człowiek zachowuje się nieracjonalnie, gdyż przestaje się bać.

Stały się królestwa świata – Pana naszego i Chrystusa jego i królować będzie na wieki wieków. – Obj. 11:15

Prawie każda wiadomość jest dla jednych dobra, a dla innych zła. Słynny lipski organista, J. S. Bach, żalił się podobno kiedyś swoim mocodawcom, że rok nie był dobry, bo ludzi niewiele pomarło. Chodziło oczywiście o mniejsze dochody z grania na pogrzebach.

I widziałem innego anioła mocnego zstępującego z nieba, (...) a miał w ręce swojej książeczkę otworzoną. – Obj. 10:1‑2

Gdy nisko stojące słońce kryje się za burzową chmurą, na jej obrzeżach tworzy się srebrna obwódka, tak jakby zza obłoku wystawały siwe włosy świetlistej postaci. Czasem też przez okna w chmurze strzelają w dół strumienie światła, tworząc jakby ogniste nogi Pana burzy, kroczącego po ziemi i morzu. Jego grzmiący głos wzbudza respekt, ale też zaciekawienie. Grzmoty zwiastują, jak gwałtowna będzie burza i czy prędko nadciągnie.

„Biada” jedno przeszło, oto idą jeszcze dwa „biada” po tym. – Obj. 9:12
„Biada” drugie przeszło, oto „biada” trzecie idzie szybko. – Obj. 11:14

Mieszkam około 8 km od lotniska. Z balkonu widzę, jak startują i lądują samoloty. Czasami, w niekorzystnych warunkach atmosferycznych, tor startu albo lądowania przebiega nad moją dzielnicą. Zdarzyło mi się już przelatywać nad domem jakiś czas po tym, jak z niego wyszedłem, by udać się na lotnisko. Było to bardzo interesujące – móc z lotu ptaka popatrzeć na dobrze mi znane okolice; ale też wcale nie łatwo było je rozpoznać z tej odmiennej perspektywy.

I słyszałem orła lecącego pośrodkiem nieba, mówiącego głosem wielkim: Biada, biada, biada. – Obj. 8:13

Polskie słowo biada jest dzisiaj tylko wykrzyknikiem. Kojarzy się z biedą, sytuacją godną pożałowania. Odpowiedniki w językach biblijnych: greckie uaj lub hebrajskie oj albo hoj mają raczej charakter onomatopeiczny i przypominają westchnienia człowieka znajdującego się w trudnym położeniu.

Widziałem pod ołtarzem dusze ludzi pobitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa. – Obj. 6:9

Jedno pokolenie Żydów współczesnych Jezusowi miało ponieść odpowiedzialność za całą krew, jaka została niesprawiedliwie przelana od stworzenia świata. Jaka zasada sprawiedliwości stanowi podstawę takiej kary? Dlaczego pomsta za krew świętych, zabijanych przez minione dwa tysiące lat, czeka na ostatnie pokolenie naszej epoki chrześcijańskiej?