Spotkania

Droga przez Polskę: pociąg, autostop, czasami z rodziną autem. Dom przyjaciół, rowerem przez las… Znajome twarze nad garem ziemniaków. Z chochlą w ręku – piękna Ala w sukni w wielkie grochy. Stodoła, serdeczni ludzie, śpiew, słowo. Gospodarze – najmilsi, na progu małego domku. Polna droga nad rzekę. Wielkie oczy krów zdziwione widokiem i śpiewem. Chrzest. Rozmowy przy stołach, pajda chleba ze smalcem. Bociany, dzieci, psy, kogut zapieje… Namioty, drewniane ławki, materac w stodole… Lato, deszcz, słońce – wędrówki chmur nad głowami. Co roku: stałość, radość, pokój – poczucie bezpieczeństwa. Ciemnoszyje.

Droga przez Polskę z przyjaciółmi. Już znajome zabudowania: internat, plac z ławeczkami, szkoła. Wieżyczki monastyru. Świergot jaskółek, ich domki nad oknami. Odgłosy kopyt na kamiennym bruku… Szmer rozmów znajomych ludzi. Wspomnienie o tym, co kiedyś. Tworzenie tego, co tu, na nowo. Muzyka, słowo, społeczność. Skarpa, schody, rzeka, chrzest. Święte chwile uwielbienia, święte chwile modlitwy. Wielokulturowość, wielobarwność małego miasteczka. Świeżość, otwartość spotkania. Tego, co „naprawdę” – by dalej ponieść w życie. Supraśl.