Miłuj Boga z całego serca

Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem - Mat. 22:37 (Mar. 12:29‑30; Łuk. 10:28).

W swym nauczaniu Jezus podkreślał już konieczność przestrzegania nawet najmniejszych przykazań Bożych. Tym razem zaś przytacza przykazanie największe - o miłowaniu Boga. Nie pochodzi ono wprost z dekalogu, jednak nawiązuje do pierwszego przykazania: Ja jestem JHWH, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu, z domu niewoli (2 Mojż. 20:2). Przykazanie o miłości do Boga z całego serca, całej duszy i całej siły (5 Mojż. 6:5) jest komentarzem Mojżesza do wszystkich przykazań Tory. Wskazuje ono na motywację pozwalającą zmienić obowiązek ich przestrzegania w przyjemność.

Miłość całym sercem oznacza uczucie bez zawahania, pozbawione wątpliwości. Serce podszyte strachem i wątpieniem nie jest zdolne do pełnej miłości. Ufność scala serce i przyczynia się do falowania miłości - żywej i wzbierającej, gdy rozkosz obcowania z Bogiem staje się żywą rzeczywistością.

Serce oddane w całości Bogu pomieści w sobie miłość do Jego Syna, ale też do innych ludzi. Bóg nie jest zazdrosny o miłość do bliźniego. Przeciwnie - potwierdza ona miłość do Niego ({/tip 1 List Jana 5:2::Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i zachowujemy jego przykazania.}1 Jana 5:2{/tip}). Jest jednak zazdrosny o miłość do przedmiotów. Kult bożków dzieli serce oddane Bogu - Nie będziesz miał innych bogów przede mną (5 Mojż. 5:7) - lub nawet całkowicie je pochłania. Bóg jest zazdrosny o miłość do spraw, o ile nie są to Jego sprawy. Umiłowanie pracy, ideologii, służby, które nie są realizacją miłości do Niego, dzieli serce lub całkiem je zabiera. Miłość to oddanie. Oddajmy serce Bogu, całe, niepodzielone - a zrealizujemy największe przykazanie.

„Rabbi Jeszua Ha-Nocri – PRZYKAZANIA na każdy dzień roku” (fragment), Daniel Kaleta
refleksja na 5 czerwca, str. 163