Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem - Mat. 22:37 (Mar. 12:29‑30; Łuk. 10:28).

W swym nauczaniu Jezus podkreślał już konieczność przestrzegania nawet najmniejszych przykazań Bożych. Tym razem zaś przytacza przykazanie największe - o miłowaniu Boga. Nie pochodzi ono wprost z dekalogu, jednak nawiązuje do pierwszego przykazania: Ja jestem JHWH, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu, z domu niewoli (2 Mojż. 20:2). Przykazanie o miłości do Boga z całego serca, całej duszy i całej siły (5 Mojż. 6:5) jest komentarzem Mojżesza do wszystkich przykazań Tory. Wskazuje ono na motywację pozwalającą zmienić obowiązek ich przestrzegania w przyjemność.

Przestrzegaj przykazań: (...) Nie będziesz zabijał,  nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz mówił fałszywego świadectwa;  czcij swego ojca i matkę oraz będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie – Mat. 19:17‑19.

W swym programowym kazaniu na górze Jezus opowiedział się za wypełnianiem nawet najmniejszych przykazań Tory. W rozmowie z bogatym młodzieńcem wymienia zaś przykładowe „wielkie” przykazania, których należy przestrzegać, by otrzymać wieczne życie. Są wśród nich również takie jak: będziesz miłował swego bliźniego czy nie będziesz oszukiwał (Mar. 10:19), które pochodzą spoza dekalogu. Jezus wskazuje w ten sposób jasny przepis na osiągnięcie nieśmiertelności – życie według całej instrukcji danej ludzkości przez Boga za pośrednictwem Mojżesza na górze Synaj.

Jeśli zaś cię nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch [świadków] – Mat. 18:16.

Skoro między uchybiającym a strofującym występuje znaczna różnica zdań – albo odnośnie celu, który należałoby starać się osiągnąć, albo odnośnie konieczności zaniechania postępowania, które nie zgadza się z wyznaczonymi przez Boga zasadami – to trzeba szukać porady i pomocy osób trzecich.

Takie przed laty nie pojawiały mi się, a może nie miałam odwagi ich postawić, a może mnie to nie interesowało? Ewangelie wystarczały jako „tak i amen”.

Pani, która miała z nami zajęcia z literatury staropolskiej, bardzo była krytyczna wobec tych studentów, którzy nie znali Biblii. Ja zaś byłam krytyczna, kiedy mi kazała czytać staropolskie teksty, w których było wiele zmyśleń, bajkowości, gdy próbowano dociec, jaki był Jezus jako dziecko, jakim był chłopcem. Zacytuję jedną opowieść z „Rozmyślań przemyskich” (połowa XV wieku).

Coraz więcej izraelskich pracowników akademickich i naukowców zdaje się uznawać, że pewne określone fragmenty mesjańskie są celowo pomijane w szabatowych czytaniach w synagogach. Znikły one z kanonu czytań tygodniowych ze względu na „mesjańskie konotacje”. Czyżby fragmenty te tak nieodparcie wskazywały na Jezusa, że rabini martwili się, iż Żydzi, słysząc te teksty, mogliby uwierzyć w Jezusa?

Nadeszły gody Baranka, a jego małżonka się przygotowała (...) błogosławieni, którzy są zaproszeni na ucztę – Obj. 19:7,9.

Staropolskie słowo „gody” oznacza uroczystość zaślubin oraz towarzyszące jej wystawne przyjęcie. Od rzeczownika tego wywodzi się przymiotnik „godny”. Greckie słowo gamos oznacza także małżeństwo, ale przede wszystkim radosne uroczystości związane z jego zawarciem.

Amos Oz, Judasz

Jeśli ktoś myśli, że jest to książka religijna, niech po nią nie sięga. Jeśli ktoś sądzi, że dowie się wszystkiego o Judaszu i ustali sobie ostateczny pogląd na tę postać i jego czyn, niech tej książki nie czyta.

W dyskusji toczącej się wokół podpisanej niedawno umowy o wolnym handlu między Europą a Kanadą (CETA) pojawiało się zastrzeżenie odnośnie możliwości wpuszczenia na rynek europejski żywności modyfikowanej genetycznie, która nie jest oznakowana zgodnie z europejskimi wymogami. W tym kontekście wierzący w Biblię człowiek może zastanawiać się, jak w ogólności należałoby spojrzeć na zagadnienie inżynierii genetycznej z perspektywy biblijnego prawa religijnego i etycznego. Wydaje się, że poniższy artykuł może stanowić dobry punkt wyjścia dla takich rozważań.
Daniel Kaleta

Hbr 9:17-20 (BT)
17. Testament bowiem po śmierci nabiera mocy, nie ma zaś znaczenia, gdy żyje ten, który sporządził testament.
18. Stąd także i pierwszy nie bez krwi był zaprowadzony.
19. Gdy bowiem Mojżesz ogłosił całemu ludowi wszystkie przepisy Prawa, wziął krew cielców i kozłów z wodą, wełną szkarłatną oraz hizopem i pokropił tak samą księgę, jak i cały lud, mówiąc:
20. To /jest/ krew Przymierza, które Bóg wam polecił.

Kontynuacja tekstu: Niech ci błogosławi Pan

W poprzednim odcinku relacji z chicagowskiej synagogi wspomnieliśmy krótko o wspaniałym witrażu zajmującym całą wschodnią ścianę głównej sali. Dziś podejdziemy bliżej i spojrzymy na poszczególne motywy umieszczone w tym dziele.

Usługa Jom Kippur obejmuje długą listę 44 błędów. Co one wszystkie znaczą?

Od tłumacza: Tekst ten wywodzi się z judaizmu i odwołuje się do obyczaju oraz religijności żydowskiej. Wystarczy jednak podczas lektury tego tekstu zamienić sobie słowo „żyd” na „chrześcijanin”, a „naród żydowski” na np. „zgromadzenie” lub nazwę swojego ugrupowania religijnego, aby nabrał on charakteru ogólnej lekcji uważnej obserwacji własnego postępowania w celu popełniania jak najmniejszej ilości błędów i spełniania oczekiwań stawianych wszystkim wierzącym przez Boga miłości i sprawiedliwości.

Wstań, a zmierz kościół Boży i ołtarz. – Obj. 11:1

Do gabinetu ważnej osobistości wchodzi się przez sekretariat. Jeśli sekretariat jest zamknięty, nie da się wejść do gabinetu, nawet jeśli jego właściciel jest w nim obecny.

A gdy odmówiło siedem gromów, miałem pisać, ale usłyszałem głos z nieba mówiący: Zapieczętuj, co mówiło siedem gromów, a nie pisz tego. – Obj. 10:4

Nic tak nie rozbudza ciekawości, jak sekret, czyli wiedza, do której dostęp mają jedynie wybrani. Przysłowiowa jest pod tym względem puszka Pandory czy też małe, zamknięte drzwiczki z niektórych bajek. W pewnym sensie podobną rolę odegrał zakazany owoc rajskiego drzewa poznania dobra i zła. Bóg stworzył człowieka z „żyłką” odkrywcy. Wielu ludzi, zwłaszcza młodych, najbardziej interesuje się tym, czego nie zna. Zagadki i sekrety działają na wyobraźnię i przyciągają uwagę. Może właśnie dlatego niektóre elementy Bożego planu okryte zostały tajemnicą.

1. Często można spotkać się ze stwierdzeniem, że przed swoim upadkiem, tj. sięgnięciem po zakazany owoc, pierwsza para ludzka była doskonała, że nasz praojciec – Adam – był doskonały. Co przez to na ogół rozumiemy? To, że Stwórca uczynił pierwszego człowieka bez wad, defektów moralnych, umysłowych i fizycznych. „I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre”. Dzieło Boga było na tyle perfekcyjne, na ile to od Niego zależało. Jest to prawda, że takie było Jego dzieło. Kiedy jednak spróbujemy odszukać w Piśmie Świętym wersety jasno stwierdzające, że Adam lub Ewa byli doskonali – nie znajdziemy ani jednego. Biblia nie nazywa ich doskonałymi. Jaka może być tego przyczyna?

Rabbi Szimeon powiedział: Są trzy korony: Korona Tory, korona kapłaństwa i korona królewskości (2 Mojż. 25:10-11; 2 Mojż. 30:1-3; 2 Mojż. 25:23-24), przewyższa je jednak korona dobrego imienia (Kazn. 7:1). (Pirke Abbot 4:19)

Trzy przedmioty w pustynnym sanktuarium Izraela  otoczone były złotymi koronami: skrzynia przymierza, złoty ołtarz kadzenia oraz stół chlebów pokładnych. W skrzyni znajdowały się kamienne tablice z przykazaniami – świadectwo przymierza zawartego na Synaju, którego warunkiem było przestrzeganie zasad wyznaczanych przez Torę. Złoty wieniec otaczający skrzynię stanowił więc koronę Tory. Na złotym ołtarzu składana była dwa razy dziennie ofiara kadzielna. Usługę tę miał prawo sprawować jedynie kapłan. Dlatego korona ta symbolizuje chwałę kapłaństwa. Na złotym stole ułożonych było dwanaście chlebów od dwunastu plemion synów izraelskich (3 Mojż. 24:8). Cała społeczność Izraela została za czasów Dawida otoczona koroną władzy królewskiej.