Czyń dobro najmniejszym braciom Jezusa

To, co uczyniliście jednemu z tych moich braci najmniejszych, mnie uczyniliście – Mat. 25:40.

Nawet wielkie sprawy podejmowane dla wielkich ludzi nie przychodzą z łatwością, choć energiczni przywódcy są czasem w stanie zmobilizować tłumy do dobrych działań. Kochanie bliskich też nie zawsze jest łatwe, ale często się to udaje. Jednak najtrudniejsze jest wspieranie tych najmniejszych. Z góry bowiem wiadomo, że niczego nie otrzyma się w zamian, że takich biednych są niezliczone rzesze i nie da się pomóc wszystkim, że nawet nie będzie się na koniec czym chlubić, a i wdzięczności można nigdy nie zaznać.

Tymczasem Jezus każe swym naśladowcom skupiać się właśnie na małych sprawach i niewiele znaczących ludziach. Ronald Reagan powiedział kiedyś: „Nie możemy pomóc każdemu, ale każdy może pomóc komuś”. A przecież w gruncie rzeczy ludzi potrzebujących pomocy jest znacznie mniej niż tych, którzy sobie bez niej jakoś radzą, może nawet mniej niż tych, którzy sami mogą pomocy udzielić. Gdyby więc każdy pomógł komuś, to może nie byłoby już na świecie tych „najmniejszych”, którzy wymagają odwiedzin, ubrania, napojenia, nakarmienia...

Jezus nie tylko żąda, byśmy pomagali najmniejszym – On się z najmniejszymi utożsamia. Dla wierzącego chrześcijanina Jezus jest największy. Tymczasem On mówi, że jeśli chciałbyś Mu w czymś usłużyć, powinieneś poszukać Go w smutnych oczach chorego, głodnym żołądku biedaka, w namiocie obcego uchodźcy, w celi prześladowanego i bezprawnie więzionego człowieka. Czasami ci najmniejsi potrzebują tylko słuchającego ucha i dobrego słowa. Pomóż im dla Jezusa.

„Rabbi Jeszua Ha-Nocri – PRZYKAZANIA na każdy dzień roku” (fragment), Daniel Kaleta
refleksja na 26 czerwca, str. 184