Mężczyzna, który płakał za kobietą

Mąż szedł za nią, a towarzysząc jej płakał aż do Bachurim. Abner rzekł jednak do niego: Wróć się! I wrócił się. - 2 Sm 3:16

Był to Paltiel, syn Lajiasza, któremu została odebrana jego żona – Mikal, córka Saula. Dlaczego tak się stało – można przeczytać w Drugiej Księdze Samuela. Nie jest natomiast jasne, dlaczego Paltiel płakał. Możliwe, że żałował zaszczytu bycia zięciem królewskim. Oddając Mikal przestawał należeć do rodziny Saula. Inna możliwość, że po prostu kochał Mikal.

Z kolei nie wiadomo, czy ona kochała jego. Na pewno wcześniej kochała Dawida, wersety mówią o tym wprost. Mikal uratowała Dawidowi życie, gdy jej ojciec zorganizował na niego zasadzkę. Zaś stała się żoną Paltiela po tym, jak Dawid stał się persona non grata w otoczeniu króla.

Wzmianka o łzach Paltiela raczej nie przysparza mu chwały, zwłaszcza w tamtych czasach. Jeśli nie płakał z powodu utraconego prestiżu pozostaje ta możliwość, że jednak kochał Mikal. W takim wypadku ważne wydaje się kolejne pytanie – czy jego miłość była odwzajemniona? Czy Mikal kochałaby człowieka, który publicznie okazywałby słabość? W tamtych czasach męstwo było mierzone liczbą wrogów pozbawionych życia a nie wrażliwością wyrażoną łzami. A wcześniej Mikal darzyła uczuciem nieustraszonego Dawida.

Może jakąś poszlaką będzie zachowanie Mikal po kilku latach, gdy zobaczyła Dawida tańczącego przed Arką Pana. W jej oczach było to niegodne króla.

Skrytykowała swojego męża nie tylko w myślach, ale powiedziała mu o tym wprost, w sposób, w którym nie było szacunku. Kiedy ostygną uczucia, łatwiej przychodzą słowa niewybrednej krytyki. Może zatem jej serce pozostało z Paltielem?