EKSPONAT Z JAD WASZEM: IZRAELSKA FLAGA WZNIESIONA PRZEZ KRAKOWIANINA

Opracowanie Kasia Śmiałkowska | Opublikowane w piątek, 11 grudnia 2020

Eleazar (Spiegel) Szafrir urodził się w Krakowie w 1924 roku. Wychował się w rodzinie syjonistycznej i uczył się w Gimnazjum Hebrajskim. Jego ojciec Mordochaj został aresztowany przez Gestapo na początku okupacji hitlerowskiej i wysłany do Auschwitz, będącego wówczas obozem zatrzymań dla więźniów politycznych. W grudniu 1940 r. przyszedł telegram z informacją dla rodziny, że zmarł w wyniku udaru.

W 1941 roku Eleazar, jego matka Rosa i siostra Ora zostali zmuszeni do przeprowadzenia się do krakowskiego getta. Jego matkę następnie deportowano do obozu zagłady w Bełżcu i zamordowano. Orę zamordowano na ulicy podczas likwidacji getta.

Sam Eleazar trafił do obozu koncentracyjnego w Płaszowie, gdzie przetrwał w trudnych warunkach do grudnia 1943 r., kiedy wraz z przyjacielem Jechielem Steinerem postanowili uciec przez drut kolczasty otaczający obóz.

Dzięki pomocy polskiego podziemia Eleazar uzyskał aryjski dowód osobisty oraz informacje o tym, jak dotrzeć na Węgry. Przyjaciołom udało się dołączyć do kompanii francuskich żołnierzy, którzy zdołali uciec z niemieckich obozów jenieckich i razem dotarli do Stambułu. Przedstawiciele Agencji Żydowskiej dostarczyli Eleazarowi certyfikat, który pozwolił mu wyemigrować do Izraela w marcu 1944 roku.

Eleazar mieszkał najpierw w Tel Awiwie i ukończył studia w Gimnazjum Balfoura. W 1946 r. przeniósł się do Jerozolimy i zaczął studiować chemię na Uniwersytecie Hebrajskim na górze Scopus.

Jego studia przerwała wojna o niepodległość. W następstwie deklaracji ONZ o utworzeniu państwa Eleazar wraz z innymi studentami został wcielony do wojska i wysłany na pomoc osadom „Bloku Ecjon”.

Po powrocie do Jerozolimy w Eleazar został ranny, ale wyzdrowiał i mógł stanąć do walki o oblężoną Jerozolimę w Batalionie Moria, a później został dołączony do Brygady Harel w Palmach.

Eleazar brał udział w wielu znanych bitwach w Jerozolimie. Po wojnie o niepodległość wrócił na studia na Uniwersytecie Hebrajskim, który przeniósł się do budynków w centrum Jerozolimy. Ukończył chemię i kontynuował naukę, pracując w laboratoriach badawczych szpitala Hadassah.

Uzyskując doktorat, Eleazar awansował w swojej dziedzinie, dołączył do Szkoły Medycznej Hadassah i został mianowany profesorem. Zorganizował następnie Centrum Badań nad Cukrzycą.

W 50. rocznicę powstania Państwa Izrael Eleazar zapalił pochodnię podczas uroczystości z okazji Dnia Pamięci o Ofiarach Holokaustu.

Pokazane na poniższych zdjęciach pamiątki z czasów wojny o niepodległość, które przechowywał, można obejrzeć na wystawie „Moja Ojczyzna”, otwartej z okazji 60. rocznicy odzyskania niepodległości przez Izrael.


Izraelska flaga, jaką wzniósł Eleazar dowiedziawszy się o rezultatach głosowania w ONZ 29 listopada 1947 r., które zatwierdziło utworzenie Państwa Izrael (źródło: yadvashem.org)


Obchody 29 listopada 1947 r. – Eleazar wznosi flagę na brytyjskim samochodzie pancernym (źródło: yadvashem.org)


Rok 1946 – Eleazar w laboratorium chemicznym na górze Scopus (źródło: yadvashem.org)


Rok 1948 – Eleazar i jego koledzy na ćwiczeniach w Bloku Ecjon (źródło: yadvashem.org)


Hełm Eleazara z wojny o niepodległość (źródło: yadvashem.org)


Na podstawie: Yad Vashem - The Flag of Israel raised by Holocaust Survivor Eleazar Shafrir

Następny | Poprzedni