Po latach zastoju Jordania podjęła decyzję o anulowaniu głośnego wspólnego projektu z Izraelem i Autonomią Palestyńską, dotyczącego kanału łączącego Morze Czerwone i Morze Martwe.
Według podanych informacji Amman zdecydował się ostatecznie zakończyć prace nad wspólnym rurociągiem, powołując się na anonimowe źródła, które twierdzą, że „nie było prawdziwej chęci ze strony Izraela", aby plan ten kontynuować.
Zaszczepieni turyści indywidualni będą mogli od 1 lipca wjeżdżać do Izraela – ogłosiła minister turystyki Orit Farkasz-Hacohen w czwartek wieczorem, po tym jak minister spraw wewnętrznych Arie Deri wydał komunikat na ten temat.
„Cieszę się, że ciężka praca pracowników Ministerstwa Turystyki, wraz z Ministerstwem Zdrowia, Spraw Zagranicznych i Ministerstwem Spraw Wewnętrznych, doprowadziła do tego, że minister spraw wewnętrznych oświadczył, iż wymagania dla zaszczepionych turystów zostaną złagodzone i nastąpi rozszerzenie wjazdu turystów indywidualnych od 1 lipca” – napisała na Twitterze Orit Farkasz-Hacohen. „Nadszedł czas, aby Izrael otworzył się na turystykę i wykorzystał swój status zaszczepionego kraju z korzyścią dla swojej gospodarki”.
Około 2000 lat temu pojedynczy skryba napisał co najmniej osiem rękopisów zwoju znad Morza Martwego, co czyni go najbardziej płodnym spośród tamtejszych pisarzy, jakiego kiedykolwiek zidentyfikowano
Zwoje znad Morza Martwego to zbiór około 25 000 fragmentów wykopanych w jaskiniach nad brzegiem Morza Martwego w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku. Artefakty obejmują niektóre z najstarszych rękopisów Biblii i inne teksty religijne, które nie zostały przyjęte w pismach kanonicznych, a także pisma niereligijne.
Nowa metoda analizy pisma ręcznego opracowana przez naukowców z Uniwersytetu w Groningen dostarcza świeżych wskazówek co do tego, kto napisał zwoje znad Morza Martwego. Okazało się, że nie jeden, ale dwóch skrybów było odpowiedzialnych za starożytny tekst.
Wielki Zwój Izajasza był jednym z pierwszych manuskryptów znad Morza Martwego odkrytych w 1946 roku. Jest to jeden z największych i najlepiej zachowanych ze wszystkich zwojów, przedstawiający najstarszą kompletną kopię Księgi Izajasza.
Po tym, jak izraelski Urząd ds. Starożytności pokazał znalezione pierwszy raz od dziesięcioleci nowe fragmenty zwojów biblijnych oraz liczne inne olśniewające artefakty z Jaskini Grozy nad Morzem Martwym – w tym ogromny kompletny pleciony kosz, najstarszy na świecie – być może najbardziej niezwykłą wiadomością jest to, że istnieje jeszcze 20 obiecujących jaskiń, w których znajdują się niezliczone potencjalne skarby, które jeszcze nie zostały odkopane.
W poprzednim artykule [WŁAŚNIE DOKONANO NIEZWYKŁEGO ODKRYCIA – NOWE ZWOJE NAD MORZEM MARTWYM] pisaliśmy o odkryciu w jaskiniach nad Morzem Martwym nowych fragmentów zwojów, m.in. z Księgami Prorockimi; artykuł napomykał o jeszcze innych znaleziskach – poniżej zdjęcia ilustrujące pozostałe artefakty.
W jednej z jaskiń na Pustyni Judzkiej dokonano niezwykle rzadkiego odkrycia – wydobyto z niej około dwa tuziny fragmentów zwojów biblijnych sprzed 2000 lat. Nowo odkryte fragmenty zwojów – pierwsze takie znaleziska od 60 lat – to spisane przez dwóch skrybów greckie tłumaczenia ksiąg Zachariasza i Nahuma. W odkrytych tekstach tylko imię Boga jest zapisane w języku hebrajskim.
Kontynuacja: MACHERONT (1)
Opis Flawiusza dotyczący zajęcia Macherontu przez rebeliantów jest potwierdzony dowodami archeologicznymi. Wzmocnili oni zewnętrzną ścianę twierdzy, która do tego czasu została w znacznym stopniu zniszczona.
W Macheroncie tańczyła Salome. Tam też ścięto Jana Chrzciciela.
Opowieść z Ewangelii została uzupełniona przez żydowskiego historyka Józefa Flawiusza: wszystko zaczęło się, gdy Herod Antypas (syn króla Heroda Wielkiego, który rządził Galileą i Pereą między 4 rokiem p.n.e. a 39 rokiem n.e.) pożądał żony swojego brata, Herodiady. Herod Antypas przekonał Herodiadę, by rozwiodła się z mężem i poślubiła go. Ten związek został potępiony jako niezgodny z prawem przez Jana Chrzciciela, co naturalnie doprowadziło Herodiadę do wściekłości.
Jakby Izraelczycy nie mieli wystarczająco dużo zmartwień z Covid-19 i zagrożeniami ze strony wrogów takich jak Iran, Hezbollah i Hamas – izraelscy naukowcy ostrzegają teraz, że w nadchodzących latach w regionie może mieć miejsce trzęsienie ziemi o sile co najmniej 6,5 w skali Richtera.
Nie tak słodki jak daktyl Medjool, wcale nie lepki, z przyjemnym posmakiem miodu – tak dr Sarah Sallon opisuje smak daktyli wyhodowanych z nasion sprzed 2000 lat.
Dr Sallon jest jednym z nielicznych szczęśliwców, którzy mieli okazję spróbować jednego ze 111 starożytnych judejskich daktyli zebranych we wrześniu w kibucu Ketura w południowym Izraelu. Te żniwa przyciągnęły uwagę światowych mediów.
W zeszły weekend Izrael doświadczył pierwszych poważnych burz w tym sezonie; na niektórych obszarach spowodowały one powodzie i zamknięcia dróg.
Droga nr 90 na południu została zamknięta dla ruchu w obu kierunkach od węzła Ein Gedi do Morza Martwego z powodu powodzi, a wjazd do Jerozolimy również został zalany.
Poznajcie Guya Erlicha – wizjonera, farmera, a być może i dostarczyciela roślin do kadzidła w przyszłej, trzeciej świątyni.
Guy Erlich: Oto farma, na której rośnie balsam gileadzki – mamy tutaj szkółkę tych roślin. Chcemy hodować te rośliny na skalę przemysłową.
To dopiero początki, ale Guy już w tej chwili pomaga zazieleniać pustynię na połaci ziemi niedaleko Morza Martwego, w Jerychu.
W ciągu ostatnich 60 lat brytyjski księgowy David Pearlman zgromadził największą na świecie kolekcję pocztówek z Ziemi Świętej. Teraz przekazuje wszystkie 130 000 eksponatów do Centrum Badań nad Folklorem na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie.
„Jako młody chłopiec zacząłem kolekcjonować znaczki, a potem przestawiłem się na pocztówki, kiedy zdałem sobie sprawę, że zamiast zbierać nudne znaczki pocztowe, mogę zbierać te piękne kartki” – wspomina pan Pearlman. Aby rozwijać swoją kolekcję, przeszukiwał domy aukcyjne, prywatne zbiory i wyprzedaże majątków.
Podczas prac na stanowisku archeologicznym w Gusz Ecjon odkryto rzadkie znalezisko archeologiczne – nienaruszony kałamarz datowany na koniec okresu drugiej świątyni.
Kałamarz, na który natrafiono wewnątrz dużego budynku z okresu drugiej świątyni, to gliniany cylinder o płaskim dnie; posiada okrągły uchwyt i wąski otwór z nachyloną do wewnątrz krawędzią, przez który wlewano atrament i wkładano pióro. Kałamarz z tego okresu uważany jest za rzadkie znalezisko, a podobne artefakty odkryto jedynie w kilkunastu miejscach w całym kraju.