Dr Ejlat Mazar (1956–2021), która zmarła 25 maja, była członkiem „królewskiej dynastii archeologów”. Jej dziadek, Benjamin Mazar, kierował wykopaliskami w Beth Shearim i Tell Qasile, a przede wszystkim w Jerozolimie. Przez dziesięciolecia był profesorem historii biblijnej i archeologii na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie, a nawet został rektorem uniwersytetu. Jej kuzyn Amihai Mazar również zajmował się archeologią na Uniwersytecie Hebrajskim, a ostatnio kierował wykopaliskami w Tel Rechow.

Inskrypcja Siloam to hebrajski napis znaleziony w tunelu, który doprowadza wodę ze źródła Gichon do sadzawki Siloam, położonej w mieście Dawida we wschodniej Jerozolimie. W inskrypcji jest mowa o budowie tunelu, który na podstawie stylu pisma datowany jest na VIII wiek p.n.e. Jest to jedyny znany ówczesny napis ze starożytnego Izraela i Judy, który upamiętnia publiczne prace budowlane, mimo że takie napisy są powszechne w archeologii Egiptu i Mezopotamii.

Około 2000 lat temu pojedynczy skryba napisał co najmniej osiem rękopisów zwoju znad Morza Martwego, co czyni go najbardziej płodnym spośród tamtejszych pisarzy, jakiego kiedykolwiek zidentyfikowano

Zwoje znad Morza Martwego to zbiór około 25 000 fragmentów wykopanych w jaskiniach nad brzegiem Morza Martwego w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku. Artefakty obejmują niektóre z najstarszych rękopisów Biblii i inne teksty religijne, które nie zostały przyjęte w pismach kanonicznych, a także pisma niereligijne.

Dikla Laor używa swojego aparatu jako pędzla, aby przedstawić każdą kobiecą postać z Pism Hebrajskich, sfotografowaną na Wzgórzach Golan.

Mojżesz, Aaron i faraon są głównymi bohaterami dramatu cudownego wyzwolenia izraelskich niewolników z Egiptu, obchodzonego podczas święta Paschy.

Kluczowe role odegrały również cztery kobiety: Jochebed, Miriam, Syppora i córka faraona.

Nasiona i pozostałości owoców to ekscytujące odkrycia dla archeologów. Nie tylko są źródłem wskazówek na temat starożytnego rolnictwa i diety, ale mogą również dostarczać danych radiowęglowych, które pomagają datować odkrywane warstwy.

Owoce odgrywają również ważną rolę w narracji biblijnej. Gdyby Ewa nie zjadła owocu tak jak czytamy w 3 rozdziale 1 Księgi Mojżeszowej, historia Edenu wyglądałaby zupełnie inaczej. Co wiemy o twórczych sposobach wykorzystywania owoców przez Izraelitów – w ich pismach i codziennej kulturze?

Tysiące Żydów zebrało się w tym tygodniu przy zachodniej ścianie Drugiej Świątyni w Jerozolimie na kapłańskie błogosławieństwo.

Kapłańskie błogosławieństwo jest recytowane z Biblii z Księgi Liczb 6:23-27: „Tak będziecie błogosławić synów Izraela, mówiąc do nich: Niech ci błogosławi PAN i niech cię strzeże; niech PAN rozjaśni nad tobą swoje oblicze i niech ci będzie łaskawy; niech PAN zwróci ku tobie swoje oblicze i niech da ci pokój. I będą wzywać mojego imienia nad synami Izraela, a ja im będę błogosławił”.

W jednej z jaskiń na Pustyni Judzkiej dokonano niezwykle rzadkiego odkrycia – wydobyto z niej około dwa tuziny fragmentów zwojów biblijnych sprzed 2000 lat. Nowo odkryte fragmenty zwojów – pierwsze takie znaleziska od 60 lat – to spisane przez dwóch skrybów greckie tłumaczenia ksiąg Zachariasza i Nahuma. W odkrytych tekstach tylko imię Boga jest zapisane w języku hebrajskim.

Według prawicowej organizacji pozarządowej Shomrim al Hanetzach, roboty drogowe Autonomii Palestyńskiej zniszczyły fragmenty liczącego 3200 lat muru na górze Ebal, gdzie Jozue zbudował ołtarz.

Historia biblijna opisana została w 8 rodziale Księgi Jozuego:

W środę 21 stycznia zostali zaprzysiężeni nowi senatorowie z Georgii: Jon Ossoff i Raphael Warnock; ponieważ obaj są demokratami, Chuck Schumer stał się tym samym nowym przywódcą większości w Senacie – oraz pierwszym Żydem w tej znaczącej roli.

Chuck Schumer nie mógł pozwolić, żeby przy tej okazji nie nawiązać do swojej żydowskiej historii. Nie bojąc się odwoływać się do swojego jidyszkeit, Schumer przypomniał swoje korzenie w przemówieniu w sali Senatu. Nawiązał też do Biblii.

W niedawno opublikowanej książce prof. Ken Dark z Uniwersytetu Reading w Anglii napisał, że być może odnalazł dom w Nazarecie, gdzie mieszkali Maria i Józef w czasie, gdy Jezus jeszcze był dzieckiem.

Prof. Dark spędził ponad dziesięć lat na badaniu ruin z I wieku n.e., jakie znajdują się pod klasztorem; powiedział, że już w XIX w. po raz pierwszy sugerowano, iż jest to miejsce domu Jezusa i Jego rodziny, ale archeolodzy w latach 1930 doszli do wniosku, że ta hipoteza nie jest wiarygodna.

W USA świętowano niedawno Dziękczynienie, którego obchody rozciągnęły się ostatnio również na inne kraje i odbywają się w postaci rozmaitych promocji, czyli „czarnego piątku”. Ze świętem Dziękczynienia wiąże się opowieść o pielgrzymach płynących pod koniec 1620 roku z Holandii na statku Mayflower. Wylądowali oni – nie do końca zgodnie z planem – na terenie dzisiejszego stanu Massachusetts, a swoją kolonię nazwali Plymouth.

Niedawno podczas wykopalisk prowadzonych przed planowaną budowąnowej dzielnicy odkryto ufortyfikowaną osadę na Wzgórzach Golan, która być może jest najstarszą tego rodzaju osadą - z czasów króla Dawida (ok. 3000 lat temu). Wewnątrz unikatowego fortu, datowanego na ok. XI-IX w. p.n.e., na skale wewnątrz fortu wyryte są niezwykłe wizerunki przedstawiające dwie postacie trzymające w górze ramiona – prawdopodobnie modlące się – oraz kształt, który być może przedstawia księżyc.

Nie tak słodki jak daktyl Medjool, wcale nie lepki, z przyjemnym posmakiem miodu – tak dr Sarah Sallon opisuje smak daktyli wyhodowanych z nasion sprzed 2000 lat.

Dr Sallon jest jednym z nielicznych szczęśliwców, którzy mieli okazję spróbować jednego ze 111 starożytnych judejskich daktyli zebranych we wrześniu w kibucu Ketura w południowym Izraelu. Te żniwa przyciągnęły uwagę światowych mediów.

Poznajcie Guya Erlicha – wizjonera, farmera, a być może i dostarczyciela roślin do kadzidła w przyszłej, trzeciej świątyni.

Guy Erlich: Oto farma, na której rośnie balsam gileadzki – mamy tutaj szkółkę tych roślin. Chcemy hodować te rośliny na skalę przemysłową.

To dopiero początki, ale Guy już w tej chwili pomaga zazieleniać pustynię na połaci ziemi niedaleko Morza Martwego, w Jerychu.

W ciągu ostatnich 60 lat brytyjski księgowy David Pearlman zgromadził największą na świecie kolekcję pocztówek z Ziemi Świętej. Teraz przekazuje wszystkie 130 000 eksponatów do Centrum Badań nad Folklorem na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie.

„Jako młody chłopiec zacząłem kolekcjonować znaczki, a potem przestawiłem się na pocztówki, kiedy zdałem sobie sprawę, że zamiast zbierać nudne znaczki pocztowe, mogę zbierać te piękne kartki” – wspomina pan Pearlman. Aby rozwijać swoją kolekcję, przeszukiwał domy aukcyjne, prywatne zbiory i wyprzedaże majątków.