CYFROWE ROZWIJANIE ZWĘGLONEGO ZWOJU
W latach siedemdziesiątych w Ein Gedi, gdzie między ok. 700 p.n.e. a 600 n.e. kwitła społeczność żydowska, po pożarze wykopalisk archeolodzy odkryli w arce w synagodze, gdzie przechowuje się Torę, zwęglone kawałki pergaminu. Każdy z nich był na tyle spalony, że rozpadał się przy dotknięciu.
Zwoje przez czterdzieści lat czekały w magazynie, aż wreszcie eksperci postanowili ponownie się im przyjrzeć przy pomocy nowej technologii – „wirtualnego rozwijania”, które nie niszczy oglądanego obiektu.
Proces składa się z trzech kroków: segmentacji, teksturyzacji i rozpłaszczania.
Podczas segmentacji identyfikuje się każdy fragment czy też warstwę. Program następnie „szuka” atramentu – na podstawie obecności żelaza lub ołowiu. Wtedy zaczynają pojawiać się litery i słowa.
Wreszcie – zwój poddawany jest cyfrowemu rozpłaszczeniu, najpierw w częściach, a następnie fragmenty łączy się w całość, którą można przeczytać.
Okazało się, że zwój zawiera fragmenty 3 Księgi Mojżeszowej. W tekście są jedynie spółgłoski, nie ma samogłosek – co sugeruje, że spisano go wcześniej niż w IX w. n.e., kiedy to wynaleziono symbole oznaczające samogłoski. Inne badania wskazują na powstanie zwoju w pierwszych wiekach naszej ery.
Zwój z Ein Gedi dostarcza dlatego cennej wiedzy, którą można dodać do znanych już ksiąg znad Morza Martwego; pozwala on zajrzeć w najwcześniejsze etapy niemal ośmiu stuleci, z których nie ma prawie żadnych biblijnych tekstów.
Co więcej, tekst z Ein Gedi jest identyczny w porównaniu z tekstami średniowiecznych Biblii hebrajskich, znanych jako teksty masoreckie, używane nadal dzisiaj. „Jest to dla nas zadziwiające; przez dwa tysiące lat tekst w ogóle się nie zmienił” – powiedział jeden z naukowców.
Dodatkowe materiały:
Zdjęcie zwoju w skanerze:
Video o synagodze w Ein Gedi:
Na podstawie:
livescience.com - 1,700-Year-Old Dead Sea Scroll 'Virtually Unwrapped,' Revealing Text