Ustrój kościoła (5)

Autor tekstu - Daniel Kaleta | Data publikacji - piątek, 11 listopada 2016 | Obszar - na Północ

(Nie)*śmiała próba wyciągnięcia osobistych wniosków z czterech poprzednich w miarę obiektywnych rozważań

Ustrój kościoła (5)

* Niepotrzebne skreślić

Kontynuacja tekstu: Ustrój kościoła (4) – Metody organizowania się zborów Badaczy Biblii

W poprzednich czterech rozważaniach starałem się w bardzo zwięzły i z konieczności powierzchowny sposób przedstawić materiał biblijny i historyczny dotyczący sposobów organizowania się zborów Chrystusowych w czasach biblijnych oraz późniejszych, aż po współczesny ruch Badaczy Biblii. Była to z mojej strony próba obiektywnego, o ile to tylko możliwe, spojrzenia na zapisy biblijne i historyczne. Oczywiście nie ukrywałem swych preferencji, które zapewne były zauważalne już na etapie wyszukiwania i oceny argumentów.

Ustrój kościoła (3)

Autor tekstu - Daniel Kaleta | Data publikacji - piątek, 14 października 2016 | Obszar - na Północ

Sposoby łączenia się zgromadzeń

Ustrój kościoła (3)

Kontynuacja tekstu: Ustrój kościoła (2) – Organizacja zgromadzenia lokalnego

Z zapisów Dziejów Apostolskich oraz apostolskich listów wynika, że zbory pierwszych chrześcijan utrzymywały między sobą ożywione kontakty. Świadczą o tym choćby przekazywane przez apostołów pozdrowienia: Pozdrawiają was wszystkie zbory Chrystusowe (Rzym. 16:16; por. 1 Kor. 16:19; Hebr. 13:24). Łącznikiem między lokalnymi kościołami byli apostołowie Jezusa oraz ich współpracownicy (Kol. 4:12‑16). Zapewne także inni wierzący, poruszający się między miejscowościami i krajami, pomagali nawiązywać i zacieśniać takie kontakty (Dzieje Ap. 18:2,18).

Ustrój kościoła (1)

Autor tekstu - Daniel Kaleta | Data publikacji - piątek, 30 września 2016 | Obszar - na Północ

Zbór Boży

Ustrój kościoła (1)

Biblia o ustroju kościoła nie pisze prawie nic. Samo to powinno już dla wiernych naśladowców Jezusa stanowić wystarczającą podpowiedź. Wszystko, co na ten temat mówimy i piszemy, wywodzi się zasadniczo z naszych tradycji wyznaniowych i osobistych przekonań. Nasza praktyka w tym zakresie wynika z zastanej sytuacji, której przeważnie nie współtworzyliśmy.