Mój przyjaciel Mojżesz

Autor tekstu - Sławomir Pietrzyk | Data publikacji - piątek, 03 stycznia 2014 | Obszar - na Wschód

Mój przyjaciel Mojżesz

Bywa, że marzenia się spełniają.

A po sześciu dniach bierze z sobą Jezus Piotra i Jakuba, i Jana, brata jego, i prowadzi ich na wysoką górę na osobność…

Na tej górze trzej uczniowie: Piotr, Jakub i Jan, zobaczyli postacie, o spotkaniu z którymi marzył wówczas każdy Izraelita.

Czy Jezus był Palestyńczykiem?

Autor tekstu - Daniel Kaleta | Data publikacji - piątek, 27 grudnia 2013 | Obszar - Refleksje Wiadomości

Czy Jezus był Palestyńczykiem?

Prezydent Autonomii Palestyńskiej, Mahmoud Abbas, w bożonarodzeniowych pozdrowieniach napisał, że: „Jezus był palestyńskim posłańcem, który miał stać się przewodnim światłem dla milionów ludzi na całym świecie”. W reakcji na te słowa rzecznik izraelskiego ministerstwa spraw zagranicznych, Yigal Palmor, w wypowiedzi dla poniedziałkowego wydania „The Times of Israel” stwierdził: „Powinien był przeczytać sobie najpierw Ewangelię, zanim zabrał się za głoszenie takich obraźliwych nonsensów. Wybaczamy mu jednak, bo nie wie, co czyni”.

Podziel się

Autor tekstu - Ela Dziewońska | Data publikacji - piątek, 20 grudnia 2013 | Obszar - na Wschód

Podziel się

W okresie przedświątecznym pojawia się wyjątkowo dużo różnych akcji charytatywnych, zbiórek, a to żeby dzieci mogły przetrwać zimę, a to paczki szlachetne, prezenty dla różnych potrzebujących . Od pomysłowości organizatorów zależy forma zbiórki. Te najprostsze odbywają się w sklepach, należy zostawiać zakupioną żywność w przygotowanych do tego celu pojemnikach. W różnych miejscach pojawiają się puszki na pieniądze, zachęta wpłaty na określone konto. I najlepiej, jeśli zbiórka jest konkretna i odbiorcy darów, wskazani. Wtedy ofiarodawcy chętniej się dzielą.

Stosunki damsko-męskie w Biblii (2)

Autor tekstu - Basia Honkisz | Data publikacji - piątek, 20 grudnia 2013 | Obszar - na Południe

cz. 2 - PRAWO

Stosunki damsko-męskie w Biblii (2)

Kontynuacja tekstu: Stosunki damsko-męskie w Biblii

W Prawie Mojżeszowym możemy znaleźć dosyć dużo przepisów regulujących większość sytuacji, jakie mogą się wydarzyć między mężczyzną a kobietą. Już w Dekalogu 2/10 przykazań dotyczą właśnie tej sfery. Co z tego wynika? Na pewno Izraelici nie mogli pozwolić sobie na swobodę seksualną, musieli podchodzić do kwestii współżycia z rozwagą i powściągliwością. To podejście najpewniej dotyczy też teraz nas – chrześcijan, studiując Księgi Mojżeszowe nasuwa się bowiem wniosek, że dla Boga są to rzeczy istotne – za niektóre przestępstwa dotyczące sfery damsko-męskiej groziła śmierć, za niektóre grzywna, niektóre Bóg wprost nazywa „ohydą” lub „obrzydliwością”.

Lato umiera po cichu

Autor tekstu - Jacek Richert | Data publikacji - piątek, 13 grudnia 2013 | Obszar - na Wschód

Lato umiera po cichu

Ostatnie liście zostały na drzewach. Patrzę przez okno, jak dzielnie radzą sobie z jesiennym wiatrem. Są naprawdę piękne, chociaż takie niezielone… Są piękne, choć daleko im nawet do wspomnienia lata… Są piękne, choć takie pomarszczone i można powoli wszystkie policzyć. Czasem w chmurach, jak w dziurawym płaszczu pojawi się nieśmiały promyk, wtedy śmieją się tak, że nawet kolor zmieniają, jakby im było mało kolorów.

Kobieta w efie

Autor tekstu - Samuel Królak | Data publikacji - piątek, 06 grudnia 2013 | Obszar - na Północ

Myślącym pod rozwagę

Kobieta w efie

Wyszedł tedy Anioł on, który ze mną mówił, i rzekł mi: Podnieśże teraz oczu swych, a obacz, co to jest, co wychodzi. I rzekłem: Cóż jest? A on odpowiedział: To jest efa wychodzące. Potem rzekł: Toć jest oko ich przypatrujące się wszystkiej ziemi. A oto sztukę ołowiu niesiono, a przytem była niewiasta jedna, która siedziała w pośrodku efa. Tedy rzekł Anioł: Toć jest ona niezbożność; i wrzucił ją w pośród efa, wrzucił i onę sztukę ołowiu na wierzch efy. A podniósłszy oczu swych ujrzałem, a oto dwie niewiasty wychodziły, mające wiatr w skrzydłach swych, a miały skrzydła, jako skrzydła bocianie, i podniosły ono efa między ziemię i między niebo. Tedym rzekł do onego Anioła, który mówił zemną: Dokądże niosą to efa? I rzekł do mnie: Aby mu zbudowano dom w ziemi Senaar, gdzieby umocnione było i postawione na podstawku swoim.
Zach. 5:5-11 (BG)

Spróbuję opisać własnymi słowami ten fragment Biblii. Oto dwie uskrzydlone kobiety (żeńskie anioły?) unoszą w górę między niebo a ziemię dzban, w którym pod ołowianą pokrywą uwięziona jest trzecia kobieta. Kidnaping? Co więcej, inny anioł, który pokazuje to zjawisko prorokowi Zachariaszowi, nie uwalnia jej, lecz nazywa ją „bezbożnością” i powstrzymuje przed opuszczeniem pojemnika. Bocianoskrzydłe niewiasty zabierają efę z jej żywą zawartością do ziemi Szinear, czyli starożytnej biblijnej krainy, której stolicą jest Babilon. Tam dla dzbanu wybudowana ma zostać świątynia – „dom”.

Historia synagogi

Autor tekstu - Piotr Zabój | Data publikacji - piątek, 22 listopada 2013 | Obszar - na Zachód

Historia synagogi

Nasz Dobry Bóg, stwórca wszystkich rzeczy, jest cierpliwym i miłosiernym Bogiem, ale często z naszego powodu, przez nasze postępowanie, jego cierpliwość zostaje nadwyrężona. Wiele razy na kartach Starego Testamentu można znaleźć opisy, że Boża cierpliwość była wystawiana na próbę. Tak się działo w przypadku narodu izraelskiego. Naród ten był napominany w wieloraki sposób, między innymi przez proroków, których Izraelici nie chcieli słuchać, a co gorsza często ich więzili, a nawet zabijali.

Smyrna – myrra

Autor tekstu - Daniel Kaleta | Data publikacji - piątek, 21 czerwca 2013 | Obszar - Góra Objawień

(10) czyli o goryczy cierpienia

Smyrna – myrra

Nic nie bój się tego, co masz cierpieć (...) wierny aż do śmierciObj. 2:10

Jezus zapowiada zborowi w Smyrnie dziesięciodniowy ucisk. Powszechnie objaśnia się to jako dziesięcioletnie prześladowanie chrześcijan za panowania Domicjana. Sęk w tym, że w źródłach historycznych nie ma żadnych śladów jakichkolwiek prześladowań religijnych w tym czasie.

Szesnaście słów

Autor tekstu - Daniel Kaleta | Data publikacji - piątek, 12 kwietnia 2013 | Obszar - na Północ

1 List do Koryntian 8:6

Szesnaście słów

Autorem powyższych słów jest Saul z Tarsu, później Paweł, sługa i powołany apostoł Mesjasza Jezusa. Język Pawła często płonie ogniem świętej Bożej gorliwości, ale gdy prowadzi on wykład teologiczny, bardzo precyzyjnie dobiera słowa. Można odnieść wrażenie, że czasami używa gotowych „zestawów”, które zapewne po stokroć powtarzał w swoich kazaniach, komentując każde słowo, każdy przyimek, zaimek i przedrostek... Jaka szkoda, że chwilowo nie możemy teraz słuchać tych jego autorskich objaśnień.

<<  1 2 [3