Dwa różne, prawie banalne fakty ...

Kluczowy werset:
W tym samym czasie przyszli niektórzy i donieśli Mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie  (Łuk. 13:1-5, BT).

Codzienne wiadomości przynoszą nam za każdym razem nową porcję złych nowin: o katastrofach naturalnych, takich jak trzęsienia ziemi, powodzie, na skutek których w wielu krajach umierają ludzie, a ilość ofiar rośnie z uwagi na galopującą urbanizację. Do tego dochodzą jeszcze ofiary ludzkiego okrucieństwa: wojen, zamachów, zbrodni z niskich pobudek. Często powraca stwierdzenie, że niewinni umierają niezasłużenie!

Ludzie żyjący w czasach Jezusa również zwracali Mu uwagę na tę niesprawiedliwość, związaną w tym wypadku z rzezią Galilejczyków dokonaną przez Piłata. Skąd taka śmierć, skoro Bóg obiecał w 5 Księdze Mojżeszowej 28:1-5, że posłuszeństwo Jego przykazaniom sprowadzi błogosławieństwa, a nie nieszczęścia?

Zastanówmy się nad tym, jak komentuje to Jezus. Łączy On niewinną śmierć ofiar Piłata z przypadkowym przewróceniem się wieży w Siloam, to znaczy z masakrą spowodowaną przez pewnego rodzaju katastrofę losową. Ale dorzuca: Lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie. Czy pokuta od grzechów może sprawić, że uniknie się śmierci?

Wiemy, że z powodu przestępstwa Adamowego wszyscy zostali skazani na śmierć, choć dla jednych przychodzi ona po długim, spokojnym i komfortowym życiu, dla drugich po życiu pełnym cierpienia, nędzy i prześladowań, a dla innych jest gwałtowna i niesprawiedliwie wczesna. Pokuta, o której mówi tutaj Pan, jest jednakże jedynym sposobem ucieczki od śmierci, ale nie od śmierci ciała, którą przeżyć musi cały świat. Ci, którzy się upokorzą, tak jak prosi o to Pan, mają możliwość pójścia drogą inną niż pozostała część ludzkości, drogą, która prowadzi do pierwszego zmartwychwstania, która pozwala być zawsze z Chrystusem.

Reszta ludzkości będzie również miała możliwość odbycia pokuty w przyszłości, w czasie ogólnego powstania z martwych. Chwała niech będzie Bogu za ten wspaniały plan zbawienia!