Uświadomiłem sobie, że jestem w najszczęśliwszym okresie mojego życia. Zniknęło w moim życiu wiele problemów, które towarzyszyły mi od okresu dojrzewania. Częściej godzę się na to, co mnie spotyka, z drugiej strony widzę, że mam spory wpływ na rzeczywistość wokół mnie. Wiele marzeń udało mi się zrealizować, ale i nauczyłem się godzić z tym, z czym – nie ma wyjścia – muszę się pogodzić.

Zanim odkryjesz drugie dno
Zajrzyj aż do trzeciego nieba.
Iwona Sochacka

Fragment piosenki „Kołysanka”,
muz. Michał Kubic, wyk. Bogusia Pietrzyk,
płyta „Podróż”

Tajemnica to coś, o czym wiadomo, że jest, ale nie wiadomo, czym jest.

Kontynuacja tekstu: "Oręż, którym walczymy"

Marcin wstąpił do klasztoru augustianów w Erfurcie; klasztor nazywano Czarnym, a reguły zakonnej – zresztą dość surowej – skrupulatnie w nim przestrzegano. Zakon nie miał w swej historii ani jednego świętego, ale też – o ironio – aż do czasów Lutra nie uchował się wśród augustianów żaden heretyk. Wybór Lutra nie był przypadkowy; klasztory i zakony, nawet tej samej reguły, różniły się bowiem znacznie, a instytucja, pod której skrzydłami chronił się znękany młodzieniec, nie była monolitem bez skazy.

Niebo ustąpiło jak zwijająca się księga, a wszelka góra i pagórek poruszyły się z miejsca swego. – Obj. 6:14

Katalizator – z gr. katalyo (nr Stronga 2647), w znaczeniu: rozwiązać, rozluźnić – to w chemii substancja ułatwiająca i przyśpieszająca reakcje. Bóg nie lubuje się w katastrofach i klęskach. Posługuje się nimi jednak, by wyzwalać pożądane uczucia wstydu i strachu, skłaniające ludzi do opamiętania.

Królestwo niebieskie podobne jest także do kupca, który poszukiwał pięknych pereł. Gdy znalazł jedną, niezwykle cenną, sprzedał wszystko co posiadał i kupił ją. (Mat. 13:45-46)

Mieć w sobie tyle odwagi, by zaryzykować utratę wszystkiego. Kupiec bez zawahania podjął decyzję, wiedział, że to właśnie ta jedyna perła i teraz jest niepowtarzalna okazja, by ją posiąść. Za cenę wszystkiego. Nie ma tutaj miejsca na oddawanie części. Sprawa jest jasna. Tylko wysokie stawki.

Lubię grać w szachy ze swoim tatą. W dzieciństwie cieszyłem się, gdy partia trwała dłużej niż kilkanaście ruchów. On ułatwiał mi to, rozpoczynając grę bez kilku mocnych figur. Czasami mówił: Dobre posunięcie. Najczęściej jednak, pomimo stosowanych handicapów, szybko dostawałem mata i przeżywałem gorycz porażki. Obecnie rzadko siadamy do szachów, ale nawet teraz, po latach, nie udaje mi się wygrać z nim choćby jednej partii. Tato ciągle jest zbyt dobrym dla mnie szachistą.

Autorem powyższych słów jest Saul z Tarsu, później Paweł, sługa i powołany apostoł Mesjasza Jezusa. Język Pawła często płonie ogniem świętej Bożej gorliwości, ale gdy prowadzi on wykład teologiczny, bardzo precyzyjnie dobiera słowa. Można odnieść wrażenie, że czasami używa gotowych „zestawów”, które zapewne po stokroć powtarzał w swoich kazaniach, komentując każde słowo, każdy przyimek, zaimek i przedrostek... Jaka szkoda, że chwilowo nie możemy teraz słuchać tych jego autorskich objaśnień.