Nadzieja dla złych sąsiadów

I jeśli dokładnie się nauczą dróg mojego ludu, i będą przysięgać na moje imię, mówiąc: PAN żyje, (...) wtedy zostaną zbudowani wśród mego ludu – Jer. 12:16.

Chrześcijanie oburzają się czasami, gdy słyszą, że ktoś, kto dzisiaj nie uwierzył w Jezusa, być może nawet nie wierzył w Boga i był złym człowiekiem, może otrzymać powtórną szansę nawrócenia się i wiecznego życia, na równi z tymi, którym dzisiaj udzielona została łaska wiary. Tymczasem Bóg przez natchnionych pisarzy Biblii wielokrotnie powtarzał, że jest pełen miłosierdzia i zawsze gotów przyjąć nawracającego się grzesznika.

Prorok Jeremiasz opowiada o złych sąsiadach Izraela, niszczących Boże dziedzictwo wśród narodów świata, że zostaną wykorzenieni z ziemi. I rzeczywiście, dawno już poszły w zapomnienie państwa Asyrii i Babilonii, które wykonując Bożą karę, pozbawiały Izrael jego suwerenności, a nawet prawa do życia w ziemi obiecanej mu przez Boga. Nie istnieją też Fenicja, Ammon, Moab, Edom i Filistea – narody, które cieszyły się z każdej klęski spadającej na Izraelitów. Jedynie Egipt przechował swoją tożsamość narodową, choć zgodnie z przepowiednią Izajasza całkowicie zmienił swoją kulturę i język (Izaj. 19:18) i uważa się dzisiaj za jeden z krajów arabskich, czyli swych kulturowych korzeni poszukuje wśród ludów pustynnego Półwyspu Arabskiego.

Narody te znikły z map, obumarły ich kultury i języki, umarli też ludzie, którzy je tworzyli. Mimo to Bóg przez proroka zapowiada, że je przywróci i da im ponowną szansę uznania Jego supremacji nad światem. Czy mogłoby to oznaczać, że współcześnie, czy w jakiejś przewidywalnej przyszłości, znajdą się na ziemi ludzie, którzy wskrzeszą te kultury i języki, zamieszkają w granicach swych historycznych państw i w Iraku na nowo powstanie Asyria czy Babilonia, nawiązujące do tradycji tamtych starożytnych mocarstw? Czy w arabskim Libanie odrodzi się Fenicja, w Jordanii – Ammon i Moab, na granicy Jordanii i Izraela – Edom, a w strefie Gazy – Filistea? Czy ktoś wiedziałby, jak wskrzesić i odbudować te języki i kultury, czy miałby taką potrzebę? Trudno to sobie wyobrazić.

Jeśli jednak prorok mówił prawdę, a wierzący muszą to przecież zakładać, to jego przepowiednia może zrealizować się wyłącznie poprzez przywrócenie do życia ludzi z tamtych starożytnych czasów, którzy gnębili wówczas historycznych Izraelitów mieszkających w państwie założonym przez Dawida około X w. p.n.e. i zlikwidowanym przez Nabuchodonozora w VI w. p.n.e. Co więcej, prorok zapowiada, że tym ludziom, przywróconym do życia, zostanie dana szansa nauczenia się dróg ludu Bożego i przysięgania przez imię JHWH. Mimo że mieli już taką szansę w czasach, gdy byli wrogami przedstawicieli Boga na ziemi, Stwórca pozwoli im spróbować jeszcze raz, w lepszych czasach i warunkach. Jeśli nie wykorzystają i tej możliwości, zostaną wykorzenieni powtórnie i bezpowrotnie.

Być może przepowiednię tę można potraktować jako zasadę Bożego działania. Jeśli źli sąsiedzi Izraela mają otrzymać powtórną szansę poprawy swojego postępowania, to dlaczego nie mieliby jej otrzymać inni prześladowcy ludu Bożego, którzy pojawili się w późniejszych czasach. Jest to bardzo smutne, że ludzie bywają źli, że nie wierzą w Boga, że nie uznają Jezusa za Syna Bożego i Mesjasza. Byłoby dla nich i dla wszystkich lepiej, gdyby już dzisiaj nauczyli się dróg, którymi kroczą wierzący, i gdyby we wszystkim, co robią, oglądali się na Jedynego Boga – JHWH. Jednak cierpliwość i miłosierdzie Wiekuistego są niezmierzone. Być może zamierza On jeszcze w przyszłości dać okazję do nawrócenia się wszystkim złym sąsiadom ludu Bożego na ziemi.

Jezus w jednej ze swych przypowieści przedstawił Boga jako Ojca nieustannie oczekującego na powrót swych marnotrawnych dzieci. Któż z wierzących chciałby wystąpić w tej historii w roli starszego syna, mającego Ojcu za złe to, że okazał cierpliwość i miłość? Któż zabroni Bogu kochać uporczywych grzeszników? Można być pewnym, że w szczęśliwej wieczności nie znajdzie się żaden zazdrosny „starszy brat”.

Najważniejsze pojęcia i zagadnienia

1. Dawno już znikły narody szkodzące historycznemu Izraelowi, a jednak Bóg przez proroka obiecuje im szansę naprawienia błędów przez wstąpienie na drogę ludu Bożego.
2. Także inni źli sąsiedzi ludu Bożego, czy to prześladowcy, czy obojętni na jego krzywdę, dostąpią łaski zmartwychwstania niesprawiedliwych i otrzymają prawdopodobnie możliwość poprawy swojego postępowania.
3. Bóg jest miłującym i cierpliwym Ojcem, który zawsze gotów jest przyjąć pokutującego grzesznika.

W następnym odcinku: Nowe niebo i nowa ziemia – czyli przyszły świat, w którym mieszka sprawiedliwość

Cykl: Spacery z Janem po wyspie Patmos - spis wszystkich odcinków