Jedna trzecia razy dwanaście

Dzień nie świecił [w] trzeciej części swojej. – Obj. 8:12

Chcąc pizzę pokroić na sześć kawałków, najpierw dzielimy ją na pół. Niełatwo jest bowiem bez cyrkla i linijki podzielić koło na trzy równe części*. Również złożenie kartki na trzy, np. w celu włożenia jej do koperty formatu DL, nie jest działaniem całkiem naturalnym, dlatego też urzędnikom drukuje się na papierach firmowych odpowiednie znaczniki. Wynika to prawdopodobnie z faktu, że materialny świat jest podwójny i naturalne są dla nas symetrie, czyli podziały na dwa oraz wielokrotności tej liczby. Zapewne dlatego też podział na trzy kojarzy się z Bogiem – Jego czasem i sądem.

W opisie klęsk, które w rezultacie czterech pierwszych sygnałów alarmowych spadają na ziemię, morze, wody i niebo, uderzające jest wielokrotne powtórzenie ułamka jedna trzecia. Liczba ta występuje tutaj dwanaście razy – w odniesieniu do: ziemi, drzew (1. trąbienie), morza, stworzeń, okrętów (2. trąbienie), rzek, wód (3. trąbienie), słońca, księżyca, gwiazd, dnia i nocy (4. trąbienie).

Pierwsi czterej trębacze zapowiadają kolejno klęski dla jednej trzeciej środowisk ziemi, morza, wód oraz nieba. Ogólna liczba wymienionych elementów – dwanaście – jest podzielna przez cztery, choć wystąpienia ułamka  _{[;\frac{1}{3};]} nie są równo rozmieszczone między czterema sygnałami alarmowymi.

W kolejnych wizjach Księgi Objawienia podział na trzy pojawia się jeszcze dwa razy. Szóste trąbienie zwiastuje rozwiązanie czterech aniołów, którzy podejmują działania obejmujące swymi skutkami jedną trzecią ludzi (Obj. 9:15). Z kolei po wylaniu siódmej czaszy gniewu Bożego wielkie miasto rozpada się na trzy części (Obj. 16:19).

Podział na trzy występuje także w Pismach hebrajskich proroków. Ezechiel otrzymuje od Boga polecenie, by zgolił włosy i rozdzielił je na trzy części. Jedną miał spalić w mieście, drugą posiekać mieczem dookoła, a trzecią rozrzucić na wietrze. Obrazowało to los, jaki czekał mieszkańców Jerozolimy (Ezech. 5:2,12). Zachariasz natomiast pisze wprost o podziale ludności na trzy części, z których jedna miała ocaleć i być doświadczona w ogniu, a dwie pozostałe – zginąć (Zach. 13:8‑9).

Społeczności ludzkie w sytuacjach konfliktowych rozpadają się na ogół na trzy frakcje. Dwie reprezentują sprzeczne, wykluczające się wzajemnie opcje, a pomiędzy nimi pozostaje trzecia, neutralna i pragnąca spokoju. W polityce – czyli pokojowej formie prowadzenia sporu – mówi się o prawicy, lewicy i centrum lub o konserwatystach, postępowcach i umiarkowanych. W czasie wojen domowych i rewolucji najbardziej cierpi owo bezbronne centrum, stłoczone między dwiema zwalczającymi się skrajnościami.

Podobnie, pod wpływem klęsk celowo zadawanych przez Boga ludzkim społecznościom, rozpadają się one na trzy części. Jest to sytuacja, która zmusza ludzi do określenia swojego stanowiska. Dalsze trwanie w bezczynności i bierności jest niemożliwe. Owa konieczność opowiedzenia się po którejś stronie, czy choćby wyrażenia swojego głosu w dyskusji, stanowi dla Boga podstawę do osądzenia człowieka – ten bowiem nie może się już dalej usprawiedliwiać, że nie wiedział, że nikt go nie zapytał, że nikt mu nie powiedział.

Zapisane w tytule zadanie matematyczne ma łatwe rozwiązanie:  _{[;\frac{1}{3} * 12 = 4;]}. Poprzez trójpodziały dwunastu elementów ludzkich widnokręgów Boży sąd obejmuje wszystkie cztery wymiary materialnej rzeczywistości. To, co było nierozwiązywalne dla starożytnych przy użyciu cyrkla i linijki, Bóg dzieli bez przyrządów, zmuszając ludzi do przyjmowania zdecydowanej postawy, która może następnie zostać oceniona przez Jego trybunał.

Negatywny wynik takiego sprawdzianu wcale jeszcze nie stanowi o przegranej ocenianego. Jest to jedynie ważna informacja na temat niedostatków w jego rozwoju etycznym oraz intelektualnym. Dowiaduje się o błędach, które dzięki takiej negatywnej weryfikacji mogą zostać naprawione – po to właśnie Bóg sprowadza ludzkie horyzonty do kwadratów swoich wymagań.

Na razie żyjemy jeszcze w czasach, gdy nikt nie jest zmuszany do zajmowania zdecydowanego stanowiska. Czasami, mniej lub bardziej świadomie, wierzący starają się zachować neutralność, gdyż wydaje im się, że jest to pozycja najbezpieczniejsza, oddalona od spraw tego świata i jego polityki. Gdy jednak podzielone żywioły pękną na dobre, trzeba będzie mieć wyrobione własne przekonania, które z pewnością nie będą ani wygodne, ani bezpieczne. Warto już dzisiaj pracować nad ich sformułowaniem oraz nad siłą woli potrzebną do ich zademonstrowania.

Najważniejsze pojęcia i zagadnienia

1. W opisach skutków pierwszych czterech trąbień dwanaście razy występuje ułamek  _{[;\frac{1}{3};]}; podziałem na trzy objętych jest dwanaście elementów należących do czterech środowisk.
2. Podział na trzy stanowi przygotowanie do Bożego sądu poprzez zmuszenie ludzi do zajmowania określonych stanowisk, na podstawie których będą mogli zostać ocenieni.
3. Negatywna weryfikacja przed Bożym trybunałem nie oznacza wyroku śmierci; wskazuje na materiał, który nie został w sposób dostateczny opanowany i wymaga dodatkowego szkolenia, zanim ktoś przystąpi do ponownego egzaminu.

W następnym odcinku: Krzyk orła – czyli trzykrotne biada

Cykl: Spacery z Janem po wyspie Patmos - spis wszystkich odcinków