Dziesięć plag

I stały się gromy i błyskawice, i głosy... i trzęsienie [ziemi] stało się... i rozpadło się miasto wielkie na trzy części, i miasto narodów upadło, i Babilon wielki został wspomniany... i każda wyspa uciekła, i nie znaleziono [żadnej] góry... i spadł z nieba na ludzi wielki grad – Obj. 16:18‑21.

Szeherezada opowiadała sułtanowi swoje baśnie tysiąca i jednej nocy tak, że w najciekawszym momencie, przed samym końcem, przerywała i kolejnej nocy rozwijała następną opowieść, nie kończąc poprzedniej. W podobny sposób niektórzy autorzy konstruują swe opowiadania, by oczekiwanie na rozwiązanie utrzymywało czytelnika w napięciu aż do samego końca.

Wizje opisane w Księdze Objawienia splecione są ze sobą jakby na zasadzie lalki matrioszki. Złamanie siódmej pieczęci na księdze ujętej przez Baranka z prawicy Wszechmogącego nie przynosi samo z siebie rozwiązania. Zapada milczenie na pół godziny (Obj. 8:1), po czym rozwijana jest opowieść o siedmiu aniołach z trąbami. Czytelnik mógłby się spodziewać, że po zabrzmieniu siódmego trąbienia nastąpi już konkluzja opowieści, tymczasem po dłuższym wtrąceniu (rozdziały 12-14) okazuje się, że ze świątyni, otwartej głosem siódmej trąby, wychodzi najpierw siedmiu aniołów mających wylać ostatnie czasze Bożego gniewu. Znów można by oczekiwać, że po wylaniu siódmej czaszy nastąpi wreszcie finał całej historii, tymczasem niesie ono ze sobą jeszcze dziesięć ostatnich plag, które przygotowują dopiero teren pod decydującą bitwę opisaną w 19 rozdziale Księgi Objawienia.

Wspomnianych dziesięć plag, stanowiących zawartość siódmej czaszy gniewu, według opisu Obj. 16:18-21 można by podsumować w następujących hasłach:

1. gromy
2. błyskawice
3. głosy
4. wielkie trzęsienie ziemi
5. rozpad wielkiego miasta na trzy części
6. upadek miasta narodów
7. zapowiedź sądu i kary dla wielkiego Babilonu
8. ucieczka wysp
9. zniknięcie gór
10. wielki grad

Pierwsze trzy plagi to elementy potężnej burzy z błyskawicami, grzmotami oraz innymi odgłosami, czyli być może wyciem wiatru przypominającym dźwięk szofaru. Towarzyszy jej trzęsienie ziemi jako czwarta plaga. Trzy kolejne – być może jako skutek wstrząsów – dotykają miasta: wielkie miasto, miasto narodów i Babilon. Dwie pozostałe wyrównują poziomy – z mórz znikają wyspy wyrastające nad poziom wody, a na lądach niwelowane są góry. Wszystko kończy potężny, miażdżący grad.

Kolejna wizja Księgi Objawienia opowie o sądzie i karze dla wielkiego Babilonu, czyli będzie stanowiła rozwinięcie siódmej plagi z siódmej czaszy gniewu, wylanej na sygnał siódmej trąby, rozlegający się po złamaniu siódmej pieczęci. Dopiero po objawieniu tej ostatniej tajemnicy anioł ukaże Janowi zwycięstwo wojsk Królestwa Bożego nad królami ziemi, wraz z ich bestią i fałszywym prorokiem, oraz opowie o związaniu smoka. Po dokończeniu tych wszystkich wcześniej rozpoczętych wątków, Jan roztoczy wspaniałą wizję Nowej Jerozolimy – miasta, które będzie musiało jeszcze co prawda przeciwstawić swoją świętość nieczystości grzechu (Obj. 21:27), a nawet stawić czoła buntownikom (Obj. 20:9), ale już nie przeminie i będzie wieczną stolicą niekończącego się Królestwa Boga i Jego Pomazańca.

Najważniejsze pojęcia i zagadnienia

1. Układ widzeń Księgi Objawienia skonstruowany jest na zasadzie rozwijania ostatniego elementu z szeregu siódemek w oddzielną opowieść następującą przed konkluzją poprzedniej.

2. Siódma czasza gniewu zawiera dziesięć oddzielnych plag, z których siódma zostanie jeszcze rozwinięta w oddzielną opowieść.

3. Zwieńczeniem całej kompozycji jest opis zwycięstwa sił dobra nad mocami zła oraz wizja wiecznej stolicy Królestwa Bożego.

W następnym odcinku: Gromy, błyskawice i głosy – czyli burza poprzedzająca przybycie Boga

Cykl: Spacery z Janem po wyspie Patmos - spis wszystkich odcinków