Stało się!

Autor tekstu - Daniel Kaleta | Data publikacji - piątek, 17 kwietnia 2020 | Obszar - Góra Objawień

(134) czyli czasza na powietrze

Stało się!

fot. Natalia Litkowicz

A gdy wylał czaszę swoją na powietrze, wyszedł głos wielki z kościoła Bożego mówiący: Stało się!Obj. 16:17.

Three, two, one, zero... lift off – takie odliczanie do momentu startu rakiety poprzedzone jest długim okresem przygotowań. Zdarzeniami ostatnich kilku minut steruje główny komputer, a człowiek może ingerować w ten proces jedynie w wyjątkowych przypadkach. Uruchomienie pełnego ciągu silników głównych w sekundzie „zero” nie kończy misji rakiety, lecz ją rozpoczyna.

Księga Objawienia opowiada o długim i skomplikowanym procesie ustanowienia na ziemi Królestwa Bożego. Jej wizje włączają się w ciąg wcześniejszych opowieści, począwszy od Abrahama i jego wyjścia z Charanu (1 Mojż. 12:1), aż po najbardziej zaawansowany etap całej tej procedury opisywany przez Pawła (1 Kor. 15:24-28) i Jana (Obj. 20:7-10) jako zwieńczenie mesjańskiego panowania Jezusa. Nie kończy to jednak całego procesu, a jedynie doprowadza układ Bożego stworzenia do punktu optymalnego funkcjonowania. Posługując się symboliką lotów kosmicznych – wyprowadza go na pożądaną orbitę, gdzie będzie mógł realizować przewidziany program misji.

Jeśli proces rozwoju idei Królestwa Bożego – zapoczątkowany przez Abrahama, kontynuowany przez Mojżesza, Dawida, Ezdrasza i Jezusa – ma oprócz mesjańskiego „wykonało się” (Jan 19:30) jakiś kluczowy moment, w którym można byłoby powiedzieć, że długo przygotowywany system rozpoczyna swoje działanie, to być może wyznaczają go właśnie słowa wypowiadane po wylaniu siódmej czaszy Bożego gniewu. Z niebiańskiej świątyni rozlega się wówczas potężny okrzyk: Stało się – „Lift off”!

Już wcześniej anioł zapowiedział, że w dniach głosu siódmego anioła, gdy będzie miał trąbić, dokona się tajemnica Boga (Obj. 10:7). Być może jej spełnieniem było już samo ogłoszenie panowania Boga i Jego Pomazańca nad wszystkimi królestwami świata (Obj. 11:15). Jeśli jednak siódme trąbienie obejmuje cały dalszy proces sądu i karania, to najprawdopodobniej dopiero wylanie siódmej czaszy na powietrze uruchomi długo oczekiwaną procedurę wyniesienia układu Bożego stworzenia na piątą orbitę chwały Bożej (zob. odc. 18). Wtedy słowa „stało się” byłyby tą kluczową sekundą „zero”, która przenosi cały proces z minionego czasu złego do dobrego czasu przyszłego.

Zarówno plagi egipskie, jak i trąbienia oraz czasze gniewu z Księgi Objawienia obejmują swoimi działaniami trzy albo cztery żywioły: ziemię, wody morskie i śródlądowe, ciała niebieskie, kojarzone z ogniem, oraz powietrze. Działanie niszczycielskich plag rozpoczyna się od ziemi, czyli lądów, kontynuowane jest w zbiornikach wodnych, a następnie sięga nieba i ciał niebieskich. Siódma czasza gniewu, wylana na powietrze (gr. aer), stanowi być może Bożą odpowiedź na działanie trzech nieczystych duchów (gr. pneuma). Druga czasza gniewu spowodowała zastygnięcie morza ludzkich namiętności i egoistycznych pożądliwości, co uniemożliwiło jego dalsze falowanie (zob. odc. 124). Ostatnia plaga spada na powietrze – środowisko, w którym kształtują się wiatry (gr. pneuma, hebr. ruach, także duch). To przede wszystkim na powietrzu rozegra się owa ostatnia bitwa z siłami zła, z armią władcy, który rządzi w powietrzu [aer], ducha [pneuma], który teraz działa w synach nieposłuszeństwa (Efezj. 2:2).

Sławetna bitwa Armagedonu, stanowiąca finał zmagań między dobrem a złem, kojarzona jest z tzw. „końcem świata”. Jeśli jest ona sekundą „zero” Bożego zamierzenia, to rzeczywiście wyznacza koniec wstecznego odliczania do rozpoczęcia misji. Jednak znacznie ważniejsze jest to, że stanowi ona zarazem rozstrzygający akcent dziejowego zwrotu w historii ludzkości. Jeśli kiedyś będzie się próbowało określić datę inauguracji Królestwa Mesjańskiego, od której liczone będą lata najnowszej ery, to będzie nią prawdopodobnie dzień, miesiąc i rok wylania siódmej czaszy na powietrze i wzniesienia okrzyku „Stało się!”.


Najważniejsze pojęcia i zagadnienia

  1. Biblia opisuje długi dziejowy proces rozwoju idei Królestwa Bożego, począwszy od wyjścia Abrahama z Charanu, aż po zakończenie mesjańskiego królestwa Jezusa.

  2. Rozwój ten ma swoje przełomowe punkty na Mojżeszowym Synaju, Dawidowym Syjonie, w Ezdraszowym skierowaniu uwagi na Słowo Boże zapisane w Księdze i wreszcie na Jezusowej Golgocie; w czasach końca rozpoczyna się odliczanie do przełomowej sekundy „zero”, w której realnie rozpoczną się działania prowadzące do przejęcia władzy przez Mesjasza.

  3. Sekunda „zero” związana jest z wylaniem czaszy Bożego gniewu na powietrze, jako że to właśnie w tym środowisku rozegra się decydująca bitwa między siłami dobra pod wodzą Mesjasza a armią księcia ciemności, sprawującego do tej pory władzę na „powietrzu”.

W następnym odcinku: Dziesięć plag – czyli zawartość siódmej czaszy


Cykl: Spacery z Janem po wyspie Patmos - spis wszystkich odcinków


Udostępnij...

O Autorze

Daniel Kaleta